Z ogromną radością rozpoczynamy oficjalnie XXI Ogólnopolskie Spotkania Teatralne WTOOPA – Zduńska Wola 2023!
Jeśli ktoś nie kojarzy tego nazwiska, z pewnością rozpozna tę jakże charakterystyczną twarz. Gościem Specjalnym XXI edycji WTOOPY będzie bowiem Sławomir Sulej – aktor filmowy, znany choćby z takich produkcji filmowych jak: „Psy 2”, „Kiler” czy „Poranek kojota”, a także telewizyjny oraz teatralny. Jest absolwentem wrocławskiego Wydziału Lalkarskiego filii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Aktualnie jest związany z Teatrem Nowym w Łodzi. Możemy zapewnić, że spotkanie z naszym Gościem będzie dla nas wszystkich bez wyjątku czymś wyjątkowym!
- 3240 minut warsztatów
- 2211 lat mają wszyscy uczestnicy
- 2053 kilometry przejechały zespoły, żeby dotrzeć na WTOOPĘ
- 405 minut spektakli
- 115 zaangażowanych osób
- 75 uczestników warsztatów
- 75 różnych imion
- 54 lata ma najstarszy uczestnik
- 45 nowych uczestników
- 45 niepełnoletnich uczestników
- 22 wegetarian
- 21,26 lat to średnia wieku uczestnika
- 21 raz Michał Stachowski prowadzi warsztaty z emisji głosu
- 18,51 lat to średnia wieku uczestnika warsztatów
- 14 lat mają najmłodsi uczestnicy
- 11 spektakli
- 11 raz Zbyszek Rudecki jest uczestnikiem WTOOPY
- 10 zespołów teatralnych
- 10 raz Robert Wroński jest uczestnikiem WTOOPY
- 9 raz Justyna Rubajczyk jest uczestnikiem WTOOPY
- 9 placówek
- 8 Julii (żadnego Romea)
- 8 ośrodków
- 6 prowadzących warsztaty
- 6 warsztatów teatralnych
- 6 raz Nina Wolska z zespołami
- 6 województw
- 5 nowych imion
- 3 Kamilów i Nikodemów
- 1 gość specjalny
- 1 cel przyświeca nam wszystkim
-
Do oficjalnego rozpoczęcia XXI Ogólnopolskich Spotkań Teatralnych WTOOPA – Zduńska Wola 2023 pozostały 24 godziny! Czekamy na Was w Zduńskiej Woli przepełnieni uśmiechem z szeroko rozpostartymi ramionami!
A osobą, dzięki której WTOOPA zawitała do Zduńskiej Woli, jest nie kto inny jak Zbyszek Rudecki, który teatrem offowym zajmuje się od 16 lat. Tylko lub aż. W Zduńskiej Woli prowadzi dwa teatry: „Fundamentum” i „Face To Face”, wykreślając ze słownika młodych ludzi stwierdzenie – NIE DA SIĘ. Z wykształcenia teolog – studia ukończone na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, oraz historyk, posiadający również fakultet z wychowania do życia w rodzinie – studia ukończone na Uniwersytecie Łódzkim. Teatralny teoretyk i praktyk. Współpracował m.in. z Muzeum Historii Żydów Polskich „Polin” w Warszawie, Centrum Rozwoju „Ajanta” w Toruniu, a także z Wojewódzkim Ośrodkiem Doskonalenia Nauczycieli w Sieradzu. Posiada certyfikaty ukończenia kursów teatralnych, m.in. Akademii Kultury i Sztuki w Warszawie, Stowarzyszenia Teatru „Wiczy” w Toruniu, Teatru „Pinokio” w Łodzi, praktycznego zastosowania elementów techniki Michaiła Czechowa we wrocławskim „Cloud Theater” i ostatnio w łódzkiej Fabryce Sztuki Teatru „Chorea” oraz Akademii Dojrzałego Twórcy w Teatrze Polskim w Warszawie. O sobie mówi: „Praca z młodzieżą to moja pasja i wyzwanie, bo jak wiadomo: Życie to jest teatr… maski coraz inne, coraz mylne się nakłada; wszystko to zabawa, wszystko to jest jedna gra przy otwartych i zamkniętych drzwiach”.
Grupa działa przy Zespole Szkół Elektronicznych w Zduńskiej Woli. Nazwa grupy wzięła się od szkolnej piwnicy, w której odbywają się próby (łac. fundamentum). Szkolny teatr działa od kilkunastu lat i dla wielu osób stanowi swego rodzaju sposób na życie. Wchodząc na scenę, za każdym razem młodzi pasjonaci teatru odkrywają coś nowego.
Teatr działa od 11 lat w Powiatowym Centrum Kultury, Sportu i Rekreacji w Zduńskiej Woli, skupiając młodzież ze szkół ponadpodstawowych. Każdego roku grupa bierze udział w ogólnopolskich festiwalach i przeglądach teatralnych, zdobywając różne nagrody zespołowe i indywidualne, ale przede wszystkim rozwijając aktorskie umiejętności w trakcie różnych warsztatów teatralnych. Młodzież dzieli się swoją pasją, energią i empatią nie tylko na scenie. Po prostu kochamy to, co robimy!
Kawa jako dopalacz? Kawa jako „otwieracz” oczu? Kawa jako uzależniacz? Czy kawa po prostu jako pretekst do tego, że się czymś dopingujemy i myślimy, że skłania nas to do racjonalnych (a może niekoniecznie) działań, przemyśleń, decyzji, że staje się usprawiedliwieniem wzmacniającym nas samych. A co jeśli to tylko placebo? Widz będzie zmuszony do kwestionowania swojego światopoglądu. Zderzy się z hipokryzją, półprawdami, (nie)spiskowymi teoriami dziejów, uprzedmiotowieniem, uzależnieniem i tym, do czego może doprowadzić brak empatii.
– Moi drodzy, proszę posłuchać. Pomożemy Wam kompleksowo zbadać jakość obsługi klienta, zoptymalizować standardy, procesy i relacje. Z doświadczenia wiemy, że wprowadzenie nowego systemu obsługi klienta wiąże się z przełamaniem wewnętrznych oporów wśród personelu, a także pozwoli lepiej uzasadnić wprowadzane zmiany. Badanie wskaże obszary obsługi bardziej istotne dla klienta, a także pokaże stopień zadowolenia z nich. Ponieważ tajemniczy klient to człowiek „z misją”, wie, że brak profesjonalnego podejścia i arogancja ze strony obsługi nie są normą i należy z takimi przejawami patologii walczyć. Bycie tajemniczym klientem to nie tylko praca, ale styl życia. Bywa, że działania tajemniczego klienta nie znajdują uznania w oczach społeczeństwa, a przecież wykonuje on swoją pracę za cenę wyrzeczenia się życia osobistego.
JUSTYNA RUBAJCZYK
Cześć, jestem Justyna i pochodzę ze Zduńskiej Woli. Będzie to moja dziewiąta WTOOPA (chociaż straciłam rachubę około trzech lat temu). Interesuję się filmem, równością społeczną i (oczywiście) teatrem. Do zobaczenia!
KRZYSZTOF GRZYBCZYK
Cześć, nazywam się Krzysiek. Mam 21 lat. Jestem studentem dziennikarstwa w Krakowie. Interesuję się filmem, teatrem i muzyką, z tymi trzema filarami mojego życia staram się mieć do czynienia w teorii i praktyce. Poza studiami pracuję w sklepie fotograficznym.
Kochani nasi – pamiętajcie, żeby zabrać ze sobą koniecznie ŚPIWÓR oraz RĘCZNIK, a także dobru humor i mnóstwo uśmiechu!
Być może znacie mnie z poprzednich edycji WTOOPY, a jak nie – to poznacie! Jestem w trakcie studiów aktorskich w Akademii Teatralnej w Warszawie. Odkąd pamiętam, aktorstwo jest moją pasją i bardzo lubię się nią dzielić! Zawitam na XXI edycję WTOOPY i na pewno stworzymy razem coś ciekawego. Chciałbym zaproponować Wam warsztaty teatralne, podczas których wykorzystamy Waszą wyobraźnię i intuicję. Będziemy również korzystać z Waszego wnętrza i energii. Takie połączenie improwizacji, medytacji oraz technik relaksacji. To będą warsztaty o poznaniu siebie i swoich granic. Ale nie bójcie się! Wszystko na spokojnie i powoli!
Domowe obiady zapewni nam restauracja „U Gąski”. Nazwa nie mogła być inna i nie jest przypadkowa. Właścicielem jest bowiem Adrian Gąsiorkiewicz. Jest mieszkańcem osiedla Karsznice i absolwentem karsznickiego Zespołu Szkół, gdzie kształcił się w technikum gastronomicznym. „Bardzo chciałem zostać w wyuczonym zawodzie i dążyłem do tego ze wszystkich sił. Cel został osiągnięty!” – podkreśla. W swojej kuchni wykorzystuje sprawdzone receptury – „To stare przepisy na pyszne dania. Według nich gotowały w mojej rodzinie babcia i prababcia”. Życzymy smacznego!
Grupa OOF powstała w wyniku inicjatywy dwóch aktorek Teatru „Yeta” jako swego rodzaju eksperyment. Chciałyśmy zacząć pracę nad własnym spektaklem od zera, za pewnik mając tylko scenariusz. Grupa została skompletowana w znacznej większości w wyniku castingu i dla wielu z nas jest to pierwszy spektakl w życiu. Ale też, nie ukrywamy, że trochę o to nam chodziło. O stworzenie przestrzeni, w której każda osoba w zespole będzie mogła znaleźć swoje miejsce. Finalny produkt, czyli Fedra, był do tego pretekstem.
Fedra Racine’a to tragedia oparta na greckim micie, ale jej problematyka jest uniwersalna. Główni bohaterowie próbują dorosnąć do wyobrażenia o tym, jacy powinni być i czego oczekują od nich inni. Ta walka z własną naturą każdego wiele kosztuje, czego jesteśmy świadkami. To spektakl o tym, jak wysoka może być cena upartości, zmuszający do refleksji, czy zawsze warto tę cenę zapłacić.
Za promocję naszego wydarzenia i dokumentację wspomnień z tej edycji odpowiada redakcja portalu mojazdunskawola.pl
Hej, jestem Sara. Jestem członkiem Stowarzyszenia WTOOPA. Mieszkam w Toruniu, ale studiuję na łódzkiej filmówce produkcję filmową. Będzie miło mi was poznać i poprowadzić po raz pierwszy warsztaty na WTOOPIE, która pojawiła się w moim życiu 6 lat temu. Kocham WTOOPĘ całym sercem i mam nadzieje, że Wy też ją pokochacie! Uczta form, brzmi ciekawie – niestety, nie zjemy na niej nic pysznego, ale mam nadzieję, że wyjdziecie z pełnym wnętrzem. Wykorzystamy do tego trzy rodzaje form: formy przestrzenne, czyli rekwizyt; formy wyrażania siebie, czyli osobowość; formy wizerunkowe, czyli kostium. Więcej nie będę zdradzać, do zobaczenia!
Grupa działa pod okiem Niny Wolskiej w OPP4 „Centrum Edukacji Twórczej” w Zabrzu. Zrzesza uczniów szkół średnich i studentów. Lubi eksperymentować z różnymi rodzajami teatru. I tak w zeszłym roku wzięła na warsztat sztukę zaliczaną do klasyki teatru, tragifarsę obyczajową Moralność pani Dulskiej Gabrieli Zapolskiej, a w tym sięgnęła do twórczości francuskich surrealistów: Alfreda Jarry’ego, adaptując jego sztukę Ubu Król czyli Polacy, oraz Rolanda Topora, tworząc Toporiadę – kolaż monodramów na bazie wybranych tekstów z tomów opowiadań Dziennik paniczny i Czarne krowy. Teatr stanowi dla zespołu zarówno odskocznię od codziennej nudy, jak i platformę wymiany doświadczeń z innymi grupami. Stąd potrzeba wyjazdów na festiwale oraz wspierania amatorskiego ruchu teatralnego na własnym podwórku. Grupa, oprócz udziału w przeglądach i różnorakich imprezach o charakterze niekonkursowym, jest organizatorem zabrzańskiego festiwalu OHO o zasięgu wojewódzkim, którego dziesiąta edycja odbędzie się w czerwcu tego roku.
Ubu, niewykształcony, żądny władzy prymityw sięga za namową żony po polską koronę, zabijając podstępnie panującego w Polsce króla Wacława. Następnie sprawuje władzę w głupi i okrutny sposób, siejąc terror i postrach wśród ludności. Żyje ponad stan, a gdy skarbiec państwa pustoszeje, wprowadza absurdalne reformy oraz morduje kolejno szlachtę i sędziów, aby przejąć ich majątki. Trudno nie zauważyć, że Ubu Król, który powstał jako sztubacki żart 15-letniego licealisty, okazuje się dzisiaj w wielu kwestiach niemal proroczy.
Zapraszamy też na spotkanie z Rolandem Toporem: wrogiem konformizmu, banału i „myślowych gotowców”. Człowiekiem, który traktował śmiech jako reakcję alergiczną na rzeczywistość i sposób ucieczki od niej. Toporiada to kolaż pięciu monodramów, których wspólny mianownik stanowi niczym nieskrępowana wyobraźnia francuskiego twórcy. Chichocząc prosto w pysk pustej powadze i napuszonej prozaiczności, autor wykroił sobie obszar bez boga i śmierci, wolny od moralności i powagi. Plac zabaw, niczym pokój w domu wariatów, w którym spotykają się wybrani bohaterowie opowiadań z tomików Dziennik paniczny czy Czarne krowy. Bo cytując samego Topora: „kretyn to istota zabawna, malownicza. Obcując z nim, człowiek zyskuje na pewności siebie, słowem – kretyn wprawia w dobry humor i zapewnia zdrowie”.
A w niedzielę odwiedzimy Skansen Lokomotyw! Jest to pamiątką z lat świetności ważnego węzła kolejowego, jakim były Karsznice na trasie magistrali Śląsk – Porty. Powstał w 1993 roku jako materialna pamiątka w 60. rocznicę oficjalnego oddania Parowozowni Karsznice do użytku i w 150. rocznicę pojawienia się kolei na ziemiach polskich. Była to inicjatywa Północnej Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowej, wsparta zaangażowaniem pracowników Lokomotywowni Karsznice. Po 1999 roku, wskutek zmian zachodzących w strukturach PKP, ta „perełka” industrialna powoli zaczęła odchodzić w niepamięć. Od 2007 roku Miasto Zduńska Wola wspólnie z Muzeum Historii Miasta Zduńska Wola rozpoczęło starania, aby przejąć pod opiekę zagrożony wandalizmem teren Skansenu. Od 2010 roku Muzeum Historii Miasta Zduńska Wola stało się oficjalnym użytkownikiem obiektu. W 2011 roku z funduszy Urzędu Miasta odnowiono pierwsze parowozy i lokomotywy spalinowe. Teren Skansenu jest sukcesywnie przywracany do stanu używalności. Na przełomie lutego i marca 2015 roku Skansen Lokomotyw w Karsznicach decyzją Rady Miasta, na wniosek Dyrektora Muzeum Historii Miasta Zduńska Wola, stał się oficjalnie Filią Muzeum Historii Miasta Zduńska Wola.
Ja nazywam się Jonatan Maciejowski i pochodzę z Kołaczyc (małego miasta w województwie podkarpackim). Od najmłodszych lat lubiłem scenę i niesienie przez nią radości ludziom. Cała moja przygoda zaczęła się od gminnego konkursu recytatorskiego „Testament Jana Pawła II”, który wygrałem, a potem potoczyło się lawinowo. Powiat, województwo, a na końcu trzy wygrane recytatorskie konkursy ogólnopolskie w Lublinie, Lubaczowie i Płocku. W międzyczasie uczęszczałem do Szkoły Podstawowej i Gimnazjum w Bieździedzy, a potem do LO w Kołaczycach. Mogę się pochwalić, że jestem dumnym absolwentem kierunku biologiczno-chemicznego. W 2022 roku miałem ogromną przyjemność i wielki zaszczyt być finalistą FETY we Wrocławiu. Przedstawiłem na nim swój premierowy monodram TUWIMy, który został wyróżniony. Teraz jestem szczęśliwym studentem Wydziału Aktorskiego na Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza-Modrzewskiego i w końcu poznaję tajniki jednego z najlepszych zawodów, jaki można wykonywać.
TUWIMy – każdy, kiedy powie Julian Tuwim, od razu ma przed oczami Lokomotywę. Jednak to nie jedyny utwór, który wyszedł spod jego pióra. Ten spektakl to pewnego rodzaju hołd dla Pana Juliana, którego witalizm zawsze porusza i poprawia nastrój. Jeśli coś cię denerwuje – Tuwim. Jeśli coś gra ci na nerwach – Tuwim. Jeśli dopada cię polski spleen – Tuwim. To też pokazanie, że kiedy potrafimy uważanie się przyglądać światu, to nawet zwykła nuda może być piękną poezją…
Po raz kolejny serdecznie dziękujemy
Miejskiemu Przedsiębiorstwu Wodociągów i Kanalizacji w Zduńskiej Woli Sp. z o.o.
za wsparcie finansowe naszego przedsięwzięcia!
DAWID NOWICKI
Cześć. Jestem Dawid, mam 24 lata i jestem ze Zduńskiej Woli. Interesuje się sportem, a dokładniej piłką nożną, oraz kocham jeździć na rolkach. Po raz czwarty będę na WTOOPIE jako wolontariusz i wiem, że znowu będzie to niezapomniane przeżycie. Do zobaczenia.
GLEB TRETIAK
Hej, ja Gleb, mam 18 lat. Jestem z Dnipro w Ukrainie, ale obecnie mieszkam w Krakowie. Żyję, żeby podróżować. Odwiedziłem wiele polskich miast, jeżdżąc autostopem. Interesuję się fotografią i nagrywaniem filmów video. Znam już trochę język polski. To będzie moja czwarta WTOOPA! Kocham matkę, lubię gruszki, zombihype!
JULIA BALCERZAK
Hej, jestem Julia. Chodzę do szkoły plastycznej, a moją pasją jest szycie.
„Lipny Barszcz” to teatr, który kocha kontrast. Mateusz i Adam działają razem na scenie od 2016 r., a w 2022 r. połączyli siły z gitarzystą-improwizatorem mihauem, by wspólnie tworzyć niepowtarzalne historie na oczach widzów. Nieobce im zarówno sceny barowe, jak i teatralne. Grywali na festiwalach teatralnych, performerskich oraz improwizacyjnych. Poza działalnością sceniczną prowadzą także warsztaty z zakresu kompetencji miękkich, w tym warsztaty impro oraz teatralne.
Lipny Barszcz to także nazwa spektaklu (a właściwie formatu), który powstał jako pierwszy owoc współpracy duetu Adama i Mateusza. Jest to tzw. longform, a więc spektakl opowiadający jedną, spójną historię. Jego ramy są bardzo szerokie i pozwalają na swobodne budowanie historii, dzięki czemu każdy Lipny Barszcz jest zupełnie inny od poprzedniego.
Aktorka, scenarzystka i reżyserka. Menadżerka kultury. Producentka i koordynatorka projektów kulturalnych, edukacyjno-artystycznych oraz eventowych. Psychopedagożka. Prezeska w Forum Kultury Mazowsza (2018), członkini Forum Kraków (2020), członkini Stowarzyszenia Dyrektorów Teatru (2020), producentka spektakli w Teatrze Ochoty w Warszawie (2022). Współpracuje z różnymi ośrodkami twórczości, m.in.: Teatrem Porywacze Ciał (Poznań), Teatrem Ósmego Dnia (Poznań), Teatrem A PART (Katowice), Białym Teatrem (Olsztyn), Studiem Ruchome Dźwięki (Olsztyn), Olsztyńskim Teatrem Tańca (Olsztyn), Olsztyńskim Teatrem Lalek (Olsztyn), Teatrem im. Jaracza (Olsztyn), Studium Teatralnym Centrum Lubelska 30/32 (Warszawa), Teatrem im. Kochanowskiego w Radomiu, Teatrem Ochoty w Warszawie. ART DETOX – instrukcja obsługi impro, połączona z uważnością nie tylko sceniczną. Teatr to spotkanie. A ja wymarzyłam sobie spotkanie z Wami. Ponowne. Bo uwielbiam Wasze pokoleniowe podejście do sztuki i do życia. Z pokorą przyglądam się Waszej śmiałości i odwadze. To Wy dajecie mi energię do dzielenia się tym, co kocham. Zapraszam Was na art-medytacje sceniczne, gdzie stosując techniki improwizacji połączonej z uważnością, otworzymy się na siebie i drugiego człowieka. Zadamy sobie ważne pytanie, co daje nam jeszcze teatr w kontekście zawirowań ostatnich pięciu lat. Czy jest sens szukać radości, kiedy świat umiera nam na oczach? Czy warto się wysilać, praktykując teatr amatorski jako manufakturę tej radości? O! Nie mogę się doczekać spotkania z Wami!
ANNA BAJUN
Czy umiem grać na tym instrumencie? Absolutnie nie, ale czy nie na tym właśnie polega cała przyjemność grania w spektaklu? Teatr jest wspaniały, magiczny, ale moją specjalnością jest kino. Jestem studentką trzeciego roku na kierunku montaż filmowy, ale że kobieta pracująca, żadnej pracy się nie boi, na najbliższej WTOOPIE będę was ścigać z kamerą i wyłapywać najlepsze momenty naszej wspólnej przygody. Do zobaczenia!
MAKSYMILIAN MAREK
Jestem pozytywnie nastawionym sangwiniko-melancholikiem. Od małego mam coś wspólnego ze sceną, sześć lat w szkole muzycznej, trzy lata przerwy i od trzech lat w teatrze. Gram w futsal i więcej mogę o tym opowiedzieć prywatnie. Poza śpiewaniem pod prysznicem lubię wieczorem pograć na gitarze. A aktualnie jestem studentem technik dentystycznych na Uniwersytecie Medycznym w Lublinie.
MAREK MUSIAŁA
Cześć, jestem Marek i mam 18 lat. Zajmuję się filmem, fotografią i montażem. Opiekuję się kanałem WTOOPY na YouTube. Będzie to moja druga WTOOPA, więc tak samo jak rok temu – widzimy się przed obiektywem!
A jak to zwykle w Zduńskiej Woli bywa… będzie coś słodkiego. I z góry za tę słodycz dziękujemy Cukierni Witczak & Pokora!
Cześć! Mam na imię Grzegorz. Zwykle taka notka powinna zacząć się takimi słowami: „Grzegorz Popiołek – aktor”, ale tak nie będzie. Raczej zmierzam do takiego początku: „Grzegorz Popiołek – człowiek”. Jak to dumnie brzmi „człowiek”, prawda? Ale myślę, że słowo „człowiek” padnie wiele razy na naszych warsztatach. Porozmawiamy o spotkaniu „człowiek-człowiek”, o zaufaniu, o spokoju, o partnerstwie. Sięgniemy do prawdy w aktorstwie. Spróbujemy odpowiedzieć sobie na pytanie: „Kiedy pojawia się prawda?”. Porozmawiamy na czym polega „bycie tu i teraz”. Porozmawiamy o celach. Skupimy się na dźwięku, na słuchaniu. Nie powiem wam, czym jest „aktorstwo”, ponieważ samemu sobie nie potrafię odpowiedzieć na to pytanie. Ale myślę, że otworzymy jakieś drzwi, co być może pozwoli nam wspólnie znaleźć puentę naszego spotkania. Będzie dużo wolności, siły, bezpieczeństwa, zabawy. Zabawa – matka aktorstwa. Współpracuję (współpracowałem) m.in. z Teatrem Starym w Lublinie, Sceną InVitro Łukasza Witt-Michałowskiego, Teatrem NN w Lublinie, Poławiaczami Pereł Improv Teatr, Teatrem im. Juliusza Osterwy w Lublinie, Teatrem „Klepisko”, Teatrem „Panopticum”, neTTheatre, Stowarzyszeniem Teatr „Agrafka”, Czytelnią Dramatu w Lublinie, AST filią we Wrocławiu, Stereo Akt.
Teatr istnieje od 15 lat i choć zmieniają się jego członkowie (prowadząca też się zmienia, ale raczej fizycznie niż mentalnie), to niezmiennie poszukujemy różnych form teatralnego wyrażania siebie samych i otaczającego nas świata. Lubimy zabawy rodem z podwórka, gry improwizacyjne, tworzenie etiud, zabawę konwencjami teatralnymi. Spektakle tworzymy wspólnie. Nie zdarzyło nam się zrealizować spektaklu na bazie gotowego scenariusza. Scenariusz traktujemy raczej jako końcowy zapis porządkujący nasze przeżycia i pomysły powstałe na zajęciach. Niemniej pewnie dorośniemy i do takiej formy pracy.
Spektakl powstał z opowieści, rozmów i potrzeb młodych aktorów. Wypowiedziane na głos obawy, marzenia, plany ubraliśmy w ruch sceniczny, który powstawał zarówno w czasie ćwiczeń improwizacyjnych, jak i choreograficznych. Pragnęliśmy połączyć to, co nasze, proste, czasem przyziemne i karkołomnie dosłowne, z tym, co niedookreślone, symboliczne i poetyckie, dlatego obok wyznań młodych ludzi bryluje Wisława Szymborska, obok ruchu ilustracyjnego – teatr tańca, obok prozy naszego życia – liryka teatru. Skupieni na swoim „ja”, „moje”, próbowaliśmy znaleźć klucz do tego co „nasze”, „wspólne”, „trwałe”; przekroczyć nieodpartą potrzebę skupienia się na sobie i oceniania innych. Szukaliśmy sposobów wyrażenia największej z potrzeb – potrzeby akceptacji.
PIOTR KAWCZYŃSKI
Cześć, jestem Piotrek. Mam sporo zainteresowań, ale najbardziej lubię spędzać czas z przyjaciółmi. Jestem wesołą osobą i cenię sobie optymizm u innych. Cieszę się bardzo, że znów zobaczymy się na WTOOPIE.
NIKODEM TOKARSKI
Cześć, bardzo się cieszę, że znowu wcielę się w rolę wolontariusza i że już niedługo widzimy się na kolejnej WTOOPIE. Nie lubię się opisywać, wolę zostawić swoją osobę do interpretacji własnej. Mieszkam i uczę się w Zduńskiej Woli. Wolny czas spędzam z przyjaciółmi, którzy są w moim życiu jednym z głównych powodów do radości.
MARCEL PIECHOL
Cześć, z tej strony Marcel, moje hobby to siłownia, a wolny czas spędzam w gronie przyjaciół. Wypoczywam wszędzie, gdzie mogę. Lubię gotować, mimo że często mi to nie wychodzi. Uczę się w Zespole Szkół Elektronicznych im. Stanisława Staszica w Zduńskiej Woli. Jestem szybszy, niż wyglądam.
Grupa Teatralna „Próbownia” to zespół skupiający młodych ludzi, którzy dzielą wspólną pasję występowania na scenie. Grupa powstała w 2011 roku. Od tamtej pory działa jako sekcja Chodzieskiego Domu Kultury. Samodzielnie opracowujemy sztuki, interpretujemy gotowe teksty, a wcześniej pisaliśmy także własne scenariusze. Jesteśmy sobie sterem i żeglarzem, bo sami reżyserujemy, obmyślamy stroje, rekwizyty i charakteryzację. Często sięgamy po groteskę, wyśmiewając absurdy życia. Naszym celem jest promowanie sztuki teatralnej w lokalnym środowisku, co jednocześnie pozwala nam na realizowanie swojej pasji – bycia na scenie.
Łysa śpiewaczka jest jednym z pierwszych i najważniejszych dzieł należących do teatru absurdu. Sztuka łamie wszystkie utarte schematy: począwszy od struktury dramatu, przez budowanie postaci, na fabule kończąc. Tu absurd goni absurd, nie ma związków przyczynowo-skutkowych, natomiast przekaz, mimo upływu lat, jest niezmiennie aktualny: tragedia ludzi, którzy – choć mówią tym samym językiem – nie potrafią się ze sobą porozumieć.
OLIWIA STĘSICKA
Cześć! Jestem Oliwia – mam 18 lat i uczę się w zduńskowolskim plastyku. Charakterystycznym elementem mojego wyglądu są kropki pod oczami, po których mnie rozpoznacie na 100%. Przyjazna ze mnie istota, uwielbiam rozmawiać i poznawać nowe osoby – jeśli będziesz mieć jakikolwiek problem – podejdź. Postaram się pomóc na tyle, na ile będę w stanie… no i muszę wspomnieć o tym, że UWIELBIAM kolor czarny i kawę. Ale przechodząc do konkretów, moją ogromną pasję stanowią rysunek i malarstwo, a jakiś czas temu wpadła mi w oko również fotografia. I tak oto właśnie się dzieje, że już trzeci raz mam przyjemność być w składzie WTOOPA Press, robiąc dla Was zdjęcia. WTOOPA towarzyszy mi (prawie) co dzień – wraz z Gilbertem zajmuję się WTOOPowym Instagramem (na którego serdecznie zapraszamy!). Cieszę się, że już za chwilę się spotkamy, nie mogę się doczekać! Do zobaczenia!
GILBERT BIŃKOWSKI
Cześć, jestem Gilbert. Już trzeci raz zasilam WTOOPowe szeregi ze swoim aparatem. Poznacie mnie po posturze gotowanej krewetki i czarnym golfie, ale preferuję chować się w montażowni, niż przesiadywać w foyer. Jestem współtwórcą i współprowadzącym WTOOPowego profilu na Instagramie, a oprócz fotografii interesuje mnie pisanie, TTRPG-i, ogólnopojęte dziennikarstwo i rozmaite dziedziny sztuki. Uczęszczam do plastyka w Zduńskiej Woli i planuję rozwijać się na ASP po zakończeniu szkoły. Uwielbiam kawę w (prawie) wszystkich postaciach, param się też gotowaniem. Z twarzy być może nie wyglądam na skorego do rozmów, ale chętnie pomogę w miarę moich możliwości – wystarczy uderzyć. Niecierpliwie czekam na XXI edycję, widzimy się w Ratuszu!
Serdeczne podziękowania za pomoc przy organizacji naszej imprezy kierujemy do sponsora zduńskowolskiej edycji – producenta soków FORTUNA.
JANUSZ „JACHU” SIKORA”
Siema! Jestem Jachu i po kilku edycjach nieobecności wracam, by Wam pomagać! Na pierwszej WTOOPIE byłem w Zduńskiej Woli w 2017 roku i od tamtego momentu jestem wielkim fanem tego wydarzenia! Mam nadzieję, że ta edycja będzie również tak niesamowita jak wszystkie poprzednie! Do zobaczenia!
KONRAD MAZURKIEWICZ
Siemanko wszystkim, nazywam się Konrad, w tym roku skończę 24 lata i będzie to moja czwarta WTOOPA jako wolontariusz. Na co dzień pracuję w Holandii, interesuję się motoryzacją, piłką nożną i sportami walki.
Grupa działa pod okiem Niny Wolskiej w Pałacu Młodzieży w Katowicach. Zrzesza uczniów szkół średnich. W poprzednich latach pracowała z tekstami Sławomira Mrożka, wystawiając m.in. jednoaktówkę Jeleń czy spektakl Na imię mi Byt, na który złożyły się wybrane utwory autora z tomu Małe prozy. W tym roku zmierzyła się z twórczością francuskiego dramaturga Eugène’a Ionesco, adaptując sztukę Przyszłość w jaju, albo różnych ma Pan Bóg stołowników. Uczestnicy traktują występy sceniczne zarówno jako możliwość prezentacji efektów swojej pracy przed publicznością, jak i – przede wszystkim – jako wspólną przygodę oraz antydepresant na szarą rzeczywistość. To tłumaczy rokroczne powroty na WTOOPĘ, która nie funkcjonuje w trybie konkursu z jurorami, tylko daje radość ze wspólnego bycia, grania i rozmów pospektaklowych, nieobciążonych widmem wzajemnej konkurencji.
„Niech żyje produkcja! Niech żyje biała rasa!” – to motto jednoaktówki Ionesco, której pełny tytuł brzmi: Przyszłość w jaju, albo różnych ma Pan Bóg stołowników. Bo nie czas na indywidualizm czy autentyczność jednostki, bowiem ta, prędzej czy później, musi ulec presji otoczenia, podporządkować się mieszczańskim stereotypom, zajmując miejsce w pochodzie białej rasy i skwapliwie wypełniając wyznaczoną funkcję społeczną… chociażby produkując kolejne pokolenia tłamszonych i tłamszących. I tylko czasem zastanawia ta, podkreślana przez autora, niespójność między słowem a zachowaniem, różnica między racją jawną a intencją ukrytą, pozorem a bytem postaci niezdolnych do porozumienia i ślepo tkwiących w utartych przez pokolenia schematach myślowych i schematach zachowań. Przyszłość w jaju, albo różnych ma Pan Bóg stołowników stanowi kontynuację innego dramatu Ionesco Kubuś, czyli uległość„
Hej, jestem Kamil i pochodzę z Lubartowa. Poprowadzę w Zduńskiej Woli warsztaty teatralne, które zatytułowałem: „Partytura, czyli gościnne sceny u Schaeffera”. Nic więcej teraz nie zdradzę! Studiuję na AST w Krakowie. Gram na gitarze i tańczę hip-hop. Lubię grać w gry wyobraźni – takie, co masz w nich tylko kartkę papieru, ołówek i takie kostki z dużą liczbą ścian. Chciałbym mieć statek kosmiczny i psa… Ja nie wiem, co o sobie pisać, żeby to głupio nie zabrzmiało, i czekam, kiedy w końcu Michał coś o mnie napisze zamiast mnie. W końcu zna mnie prawie 10 lat!
KACPER TOMCZYK
Hej, jestem Kacper i jestem członkiem Stowarzyszenia WTOOPA. Prywatnie jestem studentem informatyki. Na WTOOPIE jestem od 2018 roku (z małą pandemiczną przerwą). Jak każdy duży chłopiec, lubię zabawki dla dużych chłopców (czytaj: autka i gry komputerowe). Mam nadzieję, że spędzimy razem kilka fantastycznych dni!
ROBERT „AJRON” WROŃSKI
Cześć! Jestem Robert i jestem członkiem Stowarzyszenia WTOOPA. Zajmuję się odnawialnymi źródłami energii, a dokładniej fotowoltaiką. Pasjonują mnie tatuaże, których z roku na rok przybywa na moim ciele. Szczerze? Już sam nie wiem, ile ich jest (jest też WTOOPA!). Uwielbiam muzykę, która towarzyszy mi każdego dnia i jest jednym z motywów moich dziar. Cytat: „Muzyka nie jest więc w żadnym wypadku, tak jak inne sztuki, odbiciem idei, lecz jest odbiciem samej woli, której przedmiotowością są również idee; dlatego właśnie oddziaływanie muzyki jest o tyle silniejsze i dociera głębiej niż oddziaływanie innych sztuk; te bowiem mówią tylko o cieniu, ta zaś o istocie”. A poza dziarami i muzyką moim hobby jest bushcraft, górskie wypady oraz pływanie na desce Sup. Do zobaczenia na WTOOPIE!!!
Zespół Teatralny „Sceneria” działa przy Młodzieżowym Domu Kultury nr 1 w Zabrzu. Należą do niego zarówno studenci, którzy mają kilkuletnie doświadczenie w występach z zespołem, jak również licealiści, którzy niedawno dołączyli do grupy. Zespół występował na miejskich i wojewódzkich festiwalach teatralnych, zdobywając nagrody i wyróżnienia. Aktorzy chętnie sięgają po różne formy i gatunki teatralne.
Spektakl Sejm kobiet powstał w oparciu o antyczną sztukę grecką Arystofanesa, której problematyka okazuje się być aktualna również współcześnie. Porusza temat praw kobiet i w zabawny sposób konfrontuje świat mężczyzn i walczących o władzę kobiet. Oprócz humoru pojawia się też nutka refleksji.
Znowu? To już jest naprawdę nudne… Nieprawdopodobne, a jednak! Warsztaty z emisji głosu poprowadzi Michał Stachowski… Właściwie powinien zostać on uznany za gatunek wymierający, ponieważ jest JEDYNĄ osobą, która była na wszystkich bez wyjątku edycjach WTOOPY, a co ciekawsze – na wszystkich dwudziestu jeden WTOOPACH prowadził warsztaty z emisji głosu (choć nie tylko z tego). Urodzony w 1974 roku w Krakowie. Studiował śpiew operowy na Wydziale Wokalno-Aktorskim Akademii Muzycznej w Krakowie oraz w Mozarteum w Salzburgu. Następnie ukończył archeologię śródziemnomorską na Uniwersytecie Jagiellońskim. Zawodowo zajmuje się od wielu lat książkami, a i sam coś od czasu do czasu napisze. Z teatrem związany od 1989 roku. Jeden z Ojców Założycieli WTOOPY. Zwraca wyjątkową uwagę na kwestie związane z emisją głosu i na punkcie ładnych głosów ma lekkiego świra. Wszyscy, którzy choć raz trafili do niego na zajęcia, wiedzą, że jego ukochaną samogłoską jest… A poza tym zawsze możecie się do niego zwrócić z każdą sprawą, bo mimo siwiejącej brody, to chyba jak mało kto potrafi rozmawiać z młodzieżą.
Dziękujemy firmie Serimax, która od czwartej bodajże WTOOPY wykonuje dla nas cudowne T-shirty, które cieszą się wśród uczestników ogromną popularnością i przywołują wiele wspaniałych wspomnień! A różnych kolorów jeszcze mamy pewnie na kilka kolejnych lat!
Już drugi raz będziemy (prawie) wszyscy mieszkać w jednym miejscu – ze względów organizacyjnych będziemy gościć w Zespole Szkół im. Marii Grzegorzewskiej, który mieści się przy ulicy Zielonej 59a. Tam też będziemy rano wspólnie śniadać, żeby nabrać energii na wszystko, co nas czeka!
PAMIĘTAJCIE O ZABRANIU ŚPIWORÓW i RĘCZNIKÓW!!!
STOWARZYSZENIE KULTURALNO-SPORTOWE „TALENT”. Zostało założone we wrześniu 2014 roku w Zduńskiej Woli. Celem Stowarzyszenia jest wszechstronne wspieranie rozwoju dzieci i młodzieży w zakresie szeroko rozumianej kultury i sportu. Działalność Stowarzyszenia to także współpraca z krajowymi, zagranicznymi i międzynarodowymi organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami. Jest to stosunkowo młode Stowarzyszenie, ale na swoim koncie ma organizację, jak również współorganizację wielu imprez kulturalnych i sportowych. Stowarzyszenie organizuje m.in. Międzynarodowy Festiwal „Folklor Świata”, włącza się również w przygotowanie rekonstrukcji „Bitwy nad Wartą na linii Strońsko – Beleń – Zagórzyce z września 1939 roku”, a także po raz czwarty współorganizuje w Zduńskiej Woli Ogólnopolskie Spotkania Teatralne WTOOPA.
POWIATOWE CENTRUM KULTURY, SPORTU I REKREACJI W ZDUŃSKIEJ WOLI. W skład PCKSiR wchodzą: Powiatowy Młodzieżowy Dom Kultury „Na Pięterku”, Powiatowy Międzyszkolny Ośrodek Sportowy oraz Szkolne Schronisko Młodzieżowe, gdzie zorganizowane zostaną noclegi dla uczestników. Zapewne poznacie na WTOOPIE niezwykle przyjazną dyrektor PCKSiR – Joannę Jarosławską, która wspiera ideę przedsięwzięcia od samego początku.
MIEJSKI DOM KULTURY ZDUŃSKOWOLSKIE CENTRUM INTEGRACJI RATUSZ. To właśnie tam będziecie oglądać spektakle. Miejski Dom Kultury w Zduńskiej Woli realizuje zadania w dziedzinie upowszechniania kultury, wychowania, edukacji oraz promocji dorobku kulturalnego. Działają tam grupy taneczne, muzyczne, wokalne, teatralne, plastyczne i literackie. MDK jest animatorem wielu form działalności artystycznej, a także organizatorem licznych konkursów, wystaw i koncertów.
POWIAT ZDUŃSKOWOLSKI. To nie tylko samorząd. To także szeroki zakres działań na terenie powiatu w dziedzinach takich jak kultura, sport, edukacja, ochrona zdrowia, historia, zabytki, pomoc społeczna, pomoc niepełnosprawnym, organizacja różnego rodzaju imprez i wydarzeń, turystyka, organizacje pozarządowe, przedsiębiorczość, urząd pracy itd. Powiat obejmuje pieczą działanie PCKSiR w Zduńskiej Woli.
MIASTO ZDUŃSKA WOLA. Poza sprawami oczywistymi, swoim działaniem na terenie miasta wspiera przedsiębiorców, inwestycje, edukację, zdrowie, opiekę społeczną, wspólnoty lokalne, organizacje pozarządowe, religię, seniorów, młodzież itd. Obejmuje swoim patronatem Miejski Dom Kultury Zduńskowolskie Centrum Integracji RATUSZ.
Organizatorem WTOOPY jest Stowarzyszenie WTOOPA – taka społeczność dobrych i nieco szalonych ludzi, dla których przygoda z teatrem jest czymś wyjątkowym. Współpracujemy i działamy po to, żebyście w naszych projektach uczestniczyli, czerpali garściami wiedzę, optymizm i radość. Jesteśmy jednak przede wszystkim grupą wielkich Przyjaciół, którzy – mimo różnicy wieku niekiedy nawet coś znaczącej – uwielbiają wspólnie spędzać pożytecznie czas, chociaż i nam zdarzają się chwile relaksu i całkowitego odWTOOPienia… ale to bardzo rzadko. Jesteśmy z Krakowa, Zduńskiej Woli i Lublina. Jak dotąd. Jeśli ktokolwiek zechciałby do nas dołączyć – nic prostszego! Wystarczy jedynie zajrzeć na naszą stronę i najzwyczajniej w świecie przystąpić do naszego magicznego WTOOPowego świata, bo jak ktoś ładnie kiedyś powiedział: WTOOPA to styl życia albo nawet stan umysłu! Więcej możecie dowiedzieć się na stronie www.wtoopa.pl/stowarzyszenie
Uczestnicząc w wielu przeglądach, festiwalach oraz konkursach, dojrzewaliśmy. Niektóre rzeczy nas zachwycały, a inne znów niekiedy doprowadzały do szału. Doszliśmy w pewnym momencie do wniosku, a było to w 2011 roku, że chcemy zorganizować nasze własne spotkania teatrów amatorskich, w których wszystko będzie idealne! I tak właśnie w 2013 roku powstała WTOOPA!
WTOOPA nie ma formuły konkursowej, co bardzo mocno pragniemy podkreślić, bowiem głównym celem tej imprezy ma być rozwijanie u młodych ludzi ich pasji, jaką jest teatr. Służyć temu mają liczne warsztaty teatralne, prezentacje spektakli, a także wspólne szczere dyskusje. Aby to osiągnąć, istotny jest udział zaproszonych zespołów w całej WTOOPIE, a nie jedynie w dniu prezentacji spektaklu.
Może wyjaśnienie, po co robimy WTOOPĘ, zabrzmi nieco górnolotnie, ale będzie za to bardzo szczere. WTOOPA ma być czasem pracy i radości dla wszystkich, którzy teatr kochają i bez którego ich życie byłoby uboższe. Dlatego właśnie celowo zrezygnowaliśmy z formuły konkursowej, uważamy bowiem, że już samo obcowanie ze sceną, tekstem, rekwizytem i słowem będzie dla wszystkich uczestników WTOOPY największą nagrodą.
Ot, tyle o naszej WTOOPIE.
Rozpoczynamy tradycyjne 30-dniowe odliczanie! Za miesiąc zaczną się XXI Ogólnopolskie Spotkania Teatralne WTOOPA – Zduńska Wola 2023.
