ROZPOCZYNAMY XXVII EDYCJĘ WTOOPY!

• 7335 minut warsztatów
• 3351 kilometrów przejechały zespoły, żeby dotrzeć na WTOOPĘ
• 3744 lata mają wszyscy uczestnicy
• 500 minut spektakli
• 155 zaangażowanych osób
• 115 uczestników warsztatów
• 90 różnych imion
• 80 lat ma najstarszy uczestnik
• 67 lat wynosi różnica między najstarszym a najmłodszym uczestnikiem
• 65 nowych uczestników
• 56 uczestników było na WTOOPIE przynajmniej trzy razy
• 53 uczestników niepełnoletnich
• 52,89 lat wynosi średnia wieku uczestnika warsztatów dla reżyserów
• 35 wegetarian
• 24,63 lat wynosi średnia wieku uczestnika WTOOPY
• 21,97 lat wynosi średnia wieku uczestnika warsztatów teatralnych
• 20,4 lat wynosi średnia wieku uczestnika warsztatów wokalno-aktorskich
• 13 lat ma najmłodszy uczestnik
• 12 zespołów teatralnych
• 12 prowadzących warsztaty
• 11 spektakli
• 10 ośrodków
• 9 warsztatów teatralnych
• 9 placówek
• 8 grup warsztatowych
• 8 nowych imion
• 7 godzin relaksu nad jeziorem
• 6 województw
• 6 Małgorzat
• 5 (a dla niektórych 6 albo więcej) dni
• 5 Jakubów
• 3 osoby świętują swoja obecność na dziesiątej edycji WTOOPY
• 3 muzyków tworzy WTOOPA Band
• 1 raz przygotowujemy widowisko muzyczne
• 1 raz bez gościa specjalnego
• 1 cel przyświeca nam wszystkim

Warsztaty: Zróbmy o sobie teatr
Zapraszamy na warsztat teatru opartego na własnym doświadczeniu (teatru ze społecznością). Teatr od zawsze był miejscem wspólnoty. Lubimy myśleć o nim jak o agorze – przestrzeni, która ucieleśnia opowieści tętniące podskórnie w zbiorowej wyobraźni. Marzy nam się teatr młodych ludzi, który opowiada o nich samych. Teatr, który jest dla nich bezpiecznym miejscem. Przestrzenią buntu, radosnej kreacji, twórczego chuligaństwa i czułego chaosu. O co nam chodzi w tych warsztatach? Nie zaczniemy warsztatu od gotowego tekstu, wybranej sceny czy ustalonej interpretacji. Nasze spotkanie rozpoczniemy od ciszy. Od tego swoistego napięcia między tym, co jest w przeszłości, tu i teraz, a tym, co może się wydarzyć. Zaczniemy od poruszenia pamięci. Wspólnie stworzymy mentalną i wizualną mapę wybranych doświadczeń – właśnie z ciszy. Cisza oznacza zatrzymanie, uważność, gotowość i obecność. Zanim cokolwiek wydarzy się na scenie, stworzymy wspólnie przestrzeń, by to coś mogło się pojawić. Cisza stanie się tu przestrzenią twórczego potencjału. Warsztat to cykl spotkań, które poprowadzą Was przez pełen proces twórczy – od opowiadania własnych historii, po ich przetworzenie w materiał teatralny. Możecie uczestniczyć we wszystkich spotkaniach, aby doświadczyć całości procesu, lub dołączyć w wybrane dni. Nawet jedno spotkanie pozwoli Wam zapoznać się z naszymi unikalnymi narzędziami do tworzenia teatru opartego na własnym doświadczeniu. Chcemy, żebyście z naszego warsztatu wyszli z narzędziami, z których skorzystacie w pracy z Waszymi grupami. Razem będziemy szukać inspiracji w Waszych historiach, które staną się punktem wyjścia do: pisania tekstów, tworzenia formy scenicznej, poszukiwania metafor, symboli i znaków oraz artystycznego wyrazu. To podróż od zera do bohatera – od osobistego doświadczenia do pełnowymiarowego dzieła teatralnego, w którym to Wy będziecie głównymi postaciami, odkrywając jednocześnie swoją wewnętrzną siłę.

UWAGA: na warsztat zabierz rzecz/przedmiot, którą byś był, gdybyś nie był człowiekiem.

SPOWIEDŹ NIEŚWIĘTA
Spowiedź nieświęta jest autorskim spektaklem, napisanym na początku istnienia „Próbowni”. Kilka osób z jednego świata, ale tak naprawdę z zupełnie innych. Kiedy zamykają się za nimi drzwi ciasnego pomieszczenia (a może ktoś je zamknął?), wtedy chłopski rozum, zabobon i chłodne kalkulacje prześcigają się o znalezienie lepszego wyjścia. Jednak tak naprawdę nikt nic nie robi, a do głosu dochodzą ludzkie uprzedzenia, pogarda i niezrozumienie. Czy bohaterowie będą w stanie wznieść się ponad nie? Czy tajemnicze okoliczności, w których się znaleźli, doprowadzą ich do wspólnego celu… czy raczej do spektakularnej katastrofy?

Warsztaty: Teatr na przecięciu sztuk
Warsztaty kierowane są do osób pracujących teatralnie, prowadzących grupy młodzieżowe i dorosłych. Będzie to czas na namysł nad procesem grupowym, zapoznanie się z narzędziami, których można używać w projektach artystycznych, oraz nad twórczą wymianą metod, które sprawdziliśmy. Porozmawiamy o tym, jak można szukać inspiracji na przecięciu sztuk i jak robić teatr zaangażowany społecznie, dbając o to, by się nie wypalać.

Tym razem nasze zduńskowolskie zespoły nie przywiozły ze sobą spektakli, ale obiecujemy, że nadrobimy to wyjątkowym zaangażowaniem w trakcie warsztatów.

Perkusista zespołu Susy, który na instrumencie gra od 2012 roku. Występuje też w zespołach Stan Chaplin, punq i Torschlusspanik, w tym ostatnim jako wokalista. Jest współtwórcą muzyki do spektaklu dyplomowego „Amatorki” w Akademii Sztuk Teatralnych. W muzyce poszukuje prawdy i essy. Uwielbia King Gizzard and the Lizard Wizard. Za wzór perkusisty uznaje Larnella Lewisa (Snarky Puppy) za całkowitą swobodę i zdolności techniczne.

Warsztaty: Ćwiczonka różnorakie aktorskie
Pobawimy się po prostu teatrem, porobimy ćwiczenia jakieś, bo teatr to zabawa. Ale wartość merytoryczna może też się pojawi, kto wie, nie wykluczam tego. Na pewno będzie fajniej niż na warsztatach u Olka Gałązki.

KOBIETA I ŻYCIE
W spektaklu zespół dotyka tytułowego problemu życia kobiety osadzonego w polskich realiach od dzieciństwa przez okres dojrzewania aż po macierzyństwo. Uległa, stłumiona dziewczynka, poddająca się, naiwna nastolatka, zapracowana mama, niedoceniona w pracy. Kobieta ofiarą. I słusznie powiedziano, bo tak przez wieki było, jeszcze do całkiem niedawna. Jest tutaj miejsce na miłość i jej brak, śmiech i płacz, zdradę, trudy wychowania, karierę zawodową, chęć powrotu do domu. I nie chodzi tu o politykę, ale protest wobec traktowania i podrzędnej pozycji kobiety, chodzi o szeroko pojętą wolność i równość. Jaka powinna być kobieta? Powinna być silna, niezależna, ale przede wszystkim kobieta powinna kochać siebie. Jednocześnie nikt nie zabroni jej być współczującą, serdeczną, kochającą, dającą oparcie, tak aby stworzyć dom, do którego dziecko w chwili słabości chce wrócić.
Wojnę o lepsze jutro toczy się na ulicy.
Ale wygrywa się ją w głowach.
(…)
To nie jest ich historia.
To nie one śpiewają.
To nie one tam stoją.
To my, kobiety z widowni.

OD NOCY DO NOCY
Grupa dziesięciu młodych wokalistów, którym towarzyszyć będzie specjalnie powołany do życia WTOOPA Band, zabierze Was w podróż wyjątkową – bo opartą na bardzo znanych i tych mniej znanych piosenkach, do których teksty napisali: Agnieszka Osiecka, Wojciech Młynarski, Bogdan Chorążuk i Janusz Jęczmyk. Będzie sentymentalnie, czasem zabawnie, ale zawsze literacko i muzycznie pięknie!

Cześć! Tu Julka Ćwian i to będzie moja trzecia WTOOPA! Pochodzę z malutkiej Lipy, ale pomieszkuję już cztery lata w Warszawie. Skończyłam właśnie rok dyplomowy w Akademii Teatralnej. Byłam na specjalności aktorstwo i wokalistyka, więc zdradzam już, że na tegorocznej WTOOPIE sobie pośpiewamy! Lubię rozwiązywać krzyżówki, głośno się śmiać, ale ostatnio pokochałam też ciszę! Nie mogę się doczekać naszego spotkania!!!

ZAWINIĄTKO
Spektakl Zawiniątko oparty jest na autentycznych wydarzeniach, do jakich doszło w naszej okolicy po powstaniu styczniowym. Dotyczy rozterek i konsekwencji podjęcia decyzji młodego małżeństwa, które podobnie jak wielu patriotów za udział w powstaniu zostało zesłane na Sybir.

ANNA SPAŁEK
Za dnia studiuję kulturoznawstwo, zamiatam popcorn w jednym z zabrzańskich kin i jestem animatorką zabaw urodzinowych dla dzieci. Nocami zdarza mi się skakać po ścianach ciemnych pomieszczeń, strasząc przy tym ludzi dorosłych. Za możliwość uczestnictwa we WTOOPIE jestem w stanie oddać wszystko. Oprócz duszy. To będzie moja piąta edycja, a druga w roli wolontariuszki. Wyobraźcie sobie proszę, że ten opis kończy się jakoś naturalnie…

Warsztaty: Statusy i clowni
Jeśli chodzi o warsztaty, to pomyślałem sobie o statusach i clownach. O odkrywaniu, analizowaniu i świadomym wytwarzaniu statusów scenicznych z elementami warsztatu clownowego. Każdy clown jest najbardziej tragiczną postacią – wiecznie cierpi i wiecznie walczy.

NEW GEN.
Spektakl New gen. to spotkanie z młodzieżą pokolenia Alpha, która świadoma swoich korzeni, wdaje się w refleksje na temat dzisiejszej rzeczywistości. To próba osadzenia się na osi czasu, na której znajdują się zarówno pracujące w pocie czoła praprababki, wymagające i próbujące sprostać wymaganiom matki i w końcu oni sami – dzisiejsi 14–15-latkowie. Czy nasze korzenie mają dziś w ogóle jakieś znaczenie? Skąd czerpać wzorce? Co daje dzisiaj młodym motywację do działania, takiego jak choćby posprzątanie swojego pokoju? Jak w świecie social mediów wygląda kwestia samoakceptacji? Dokąd zmierza nowa generacja? Zapewne podczas oglądania spektaklu pojawi się jeszcze wiele innych pytań.

Absolwent krakowskiej Akademii Sztuk Teatralnych. Spektakl dyplomowy, w którym wcielił się w postać Skóry, to (Nie)pokoje w reżyserii Grzegorza Mielczarka. Zadebiutował w 2019 roku w przedstawieniu ulicznym Peregrinus w reżyserii Jerzego Zonia (Teatr KTO). Na jego ścieżce zawodowej pojawiły się spektakle: Grand Musical Hotel w reżyserii Michała Walczaka (Teatr Rampa), Arcadia w reżyserii Jerzego Zonia (Teatr KTO), Twin Peaks: do drzwi czerwonych zapukam w reżyserii Any Nowickiej (Teatr Barakah), Dezerterzy w reżyserii Stanisława Chludzińskiego (Teatr Barakah), Przełamując fale w reżyserii Any Nowickiej (Teatr Barakah), Uczycie nas jak suknie się podnosi w reżyserii Józefa Opalskiego, jak i Prokrastynacja w reżyserii Małgorzaty Białek i Wiktora Jaworskiego w offowym Teatrze Supernova. Znany również z produkcji serialowych, takich jak „Wojenne dziewczyny” czy „Stulecie winnych”. Zagrał również w dwóch filmach krótkometrażowych w reżyserii Huberta Patynowskiego – „Nie zmieniaj tematu” oraz „Wspaniałe kilka minut”. Na co dzień pracuje jako aktor w krakowskim Teatrze Bagatela (Bajki dla niegrzecznych, Przygody Tomka Sawyera, Ambroży Grabowski, czyli wszystko co chcecie wiedzieć o Krakowie, a se nie wyguglacie, Gwałtu, co się dzieje!, Pijacy). Napisał muzykę do spektaklu (Nie)pokoje oraz do filmu krótkometrażowego „Niedopowiedzenia” w reżyserii Wiktora Jaworskiego. Przez długi czas grał po barach krakowskich i sesyjnie wystąpił z nieistniejącym już zespołem Jan Serce na Green Festivalu i Fest Festivalu.

Warsztaty: Postać w ciele
Spakujcie dres albo inne sportowe ubrania – nie przychodźcie w jeansach itp. (może tym razem posłuchają). Na warsztatach będziemy się skupiać na budowaniu postaci i jej emocjonalnych potencjałów drogą „przez ciało”, czyli wychodząc od fizycznych, pozornie abstrakcyjnych działań.

MEDYK FELIKS
Medyk Feliks to poruszająca opowieść, osadzona na pograniczu przypowieści filozoficznej i baśni. Tytułowy bohater – lekarz o niezwykłej wrażliwości i wysokim poczuciu etyki – staje przed trudnym wyborem moralnym. Czy można czynić dobro, jeśli droga do niego prowadzi przez kłamstwo? Gdzie kończy się odpowiedzialność jednostki, a zaczyna ciężar decyzji narzuconych przez los? Spektakl w wykonaniu aktorów Teatru „Licho” to kameralna, ale niezwykle intensywna opowieść o wolności, konsekwencjach i człowieczeństwie. Dzięki surowej formie scenicznej i wyrazistej grze aktorskiej, widz zostaje zaproszony do refleksji nad tym, co znaczy być dobrym człowiekiem – i jak trudno nim pozostać.

GENNARO TURCO
Nazywam się Gennaro i pasjonuję się fotografią oraz filmem. Studiuję na pierwszym roku kierunku operatorskiego w Szkole Filmowej w Katowicach. Twórcze spojrzenie na obraz i światło to coś, co chcę rozwijać każdego dnia.

Warsztaty: Rozkmina nad sceną
Plan jest taki, żeby wspólnie aktorsko rozkminić jedną konkretną scenę. I zrobić to na wszystkie (lub prawie wszystkie) możliwe sposoby. Zanim to zrobimy, przejdziemy przez krótki zestaw ćwiczeń. Najpierw poćwiczymy skupienie i koncentrację sceniczną. Spróbujemy być tu i teraz, żeby nawiązać ze sobą kontakt. Od kontaktu przejdziemy do budowania relacji. Podzieleni na dwuosobowe zespoły potrenujemy bycie w kontakcie i w relacji z partnerem scenicznym. Nad sceną będziemy kminić w tych samych parach. Najpierw każda grupa osobno, później już wspólnie. Każdy dostanie szansę spróbować po swojemu, a pozostali jako obserwatorzy będą szukać potencjałów sceny, jaką obejrzeliśmy. Będziemy sprawdzać możliwości każdej sceny, żeby zobaczyć, ile wersji jednej sceny uda nam się wytworzyć. Będziemy ciągle zmieniać założenia, aż z naszej sceny stworzy się superscena. Chcę, żebyście po tym warsztacie mieli poczucie wolności i możliwości w próbowaniu. Niech sceniczna wyobraźnia nas poniesie!

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH OSIEDLOWYCH
Żywoty świętych osiedlowych to groteskowy spektakl przygotowany przez nasz zespół. Inspiracją do przygotowania tego spektaklu była książką Lidii Amejko. W reżyserii niezastąpionych Olgi Chrzan i Niny Wolskiej osiedlowa codzienność staje się współczesną hagiografią, pełną absurdu, duchowości i świętości… w dresie.

KONRAD MAZURKIEWICZ
Siemanko wszystkim, nazywam się Konrad, mam 26 lat i będzie to moja siódma WTOOPA w roli wolontariusza. Jestem członkiem Stowarzyszenia WTOOPA. Nie umiem zbytnio o sobie pisać, wolę rozmawiać, więc jeśli ktoś chce pogadać, to śmiało podbijajcie!

Jestem absolwentką Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie (specjalność wokalno-aktorska). W teatrze cenię wolność, kreatywność i spontaniczność. Uwielbiam kino. Mój ukochany film z dzieciństwa to „Poszukiwany, poszukiwana”. Wieczorami oglądam wszystkie dostępne dokumenty true crime. Kocham podróże i nowe smaki.

LEKARZ MIMO WOLI
Co się stanie, gdy zwykły drwal zostanie wzięty za wybitnego lekarza? W tej przezabawnej komedii pomyłek Moliera śledzimy losy Sganarela, który – zupełnie wbrew własnej woli – zostaje wciągnięty w świat medycyny, intryg i rodzinnych tajemnic. Lekarz mimo woli to klasyczna farsa pełna absurdalnych sytuacji, błyskotliwego humoru i satyry na ludzką łatwowierność.

Aktywnie działający pianista oraz pedagog. Na co dzień związany z krakowską sceną jazzową. Grę na fortepianie doskonali od kilkunastu lat. Absolwent Katedry Jazzu i Muzyki Improwizowanej w Akademii Muzycznej w Krakowie. Laureat konkursów oraz współtwórca zespołów o różnorodnej stylistyce muzycznej. Uczestnik warsztatów jazzowych w Chodzieży!

Warsztaty: Choreografia
Podczas warsztatów skupimy się na szukaniu inspiracji do tworzenia ruchu i choreografii. Będziemy eksplorować, jak ciało reaguje na różne bodźce, sytuacje i przestrzenie oraz jak z tych doświadczeń można budować własny język ruchowy/struktury choreograficzne. Punktem wyjścia będą cztery podstawowe faktory ruchu: Ciężar, Czas, Przepływ, Przestrzeń. Popracujemy zarówno indywidualnie, jak i w grupie – będzie trochę improwizacji, trochę komponowania i dużo kreatywnej pracy z ruchem i gestami.

GENERALNA PRÓBA
Reżyser przejęty generalna próbą, a aktorzy amatorzy niekoniecznie. Spóźniają się na próbę, są nieprzygotowani, lekceważą reżysera, a na koniec się obrażają i opuszczają próbę generalną.

KACPER PIASECKI
Oto Piasek. Piasek zobaczył łosia i jest zachwycony. Wiecie, kiedy Piasek też jest taki zachwycony? Gdy jedzie na WTOOPĘ w Chodzieży, co się wydarzy mniej więcej… zaraz. Piasek już teraz jest taki szczęśliwy. Piasek będzie na WTOOPIE po raz czwarty.

Będzie współodpowiadać za grupę wokalno-aktorską na tegorocznej edycji WTOOPY. Na warsztatach planuje skupić się na rozczytywaniu sensów widocznych w tekście oraz tych ciekawszych, czyli mniej widocznych. Pracować będziecie z nim nad piosenkami zespołowo, w duetach i solo. Olek ma wady, ale też zalety. Jest na przykład główną inspiracją aktorską Macieja Kamińskiego. I choć nie jest tak przystojny jak Maciek Kamiński, to przynajmniej później niż on skończył studia. Olek będzie na WTOOPIE po raz trzeci.

CÓRKI TRYGŁAWA
Nerwowy sen dramaturga, podświadomie tkwiący głęboko w kosmatym zakamarku słowiańskiej duszy. Spektakl – mimo wyraźnego oniryzmu – jasny i lekki (z wyjątkiem kilku momentów grozy), wywołujący uśmiech na twarzy widza. Zwłaszcza widza pogrążonego w stanie głębokiej świadomości…

WIKTORIA JÓŹWIAK
Hej, nazywam się Wiktoria, mam 19 lat i to moja szósta WTOOPA. Tym razem będę na niej jako członek Stowarzyszenia WTOOPA. Już nie mogę się doczekać tego pięciodniowego maratonu teatralnego. Cieszę się, że mogę być częścią tego wydarzenia i już razem z Wami odliczam dni do rozpoczęcia.

ZUZANNA RYSZEWSKA
Zuzia – uzależniona od teatru. Jestem członkiem Stowarzyszenia WTOOPA i to będzie już moja szósta WTOOPA, więc można powiedzieć, że jestem stałym bywalcem. Na co dzień mieszkam za granicą, ale WTOOPA przyciąga mnie jak magnes. Bo gdzie indziej znajdę tyle pasji, śmiechu i ludzi, którzy wiedzą, co to znaczy kochać scenę?

Warsztaty: Strasberg i impro
Na naszych warsztatach poznamy nieco metodę Lee Strasberga, której istotą jest empatia i współodczuwanie, a także uruchomimy nasze głowy i ciała podczas ćwiczeń impro.

PENELOPIADA
Penelopiada to współczesna reinterpretacja mitu o Odyseuszu i Penelopie, ukazana z kobiecej perspektywy. Spektakl, oparty na powieści Margaret Atwood, oddaje głos bohaterce, która przez wieki pozostawała w cieniu słynnego męża. Penelopa – inteligentna, ironiczna, pełna wewnętrznej siły – opowiada swoją wersję historii, konfrontując się z mitem, tradycją i oczekiwaniami społecznymi. W inscenizacji grupy „Stopklatka” mit splata się ze współczesnością, a głos kobiet – tych z przeszłości i tych dzisiejszych – wybrzmiewa głośno i wyraźnie. Młode aktorki wcielają się w role zarówno Penelopy, jak i chóru jej służek, tworząc pełen emocji, rytmu i poetyckiego napięcia obraz świata, w którym prawda nie zawsze jest oczywista, a sprawiedliwość – osiągalna.

KAMIL ŻEBROWSKI
Hej, nazywam się Kamil Żebrowski. Pochodzę z Lubartowa, gdzie stawiałem swoje teatralne pierwsze kroki w Teatrze „Trupa”. Kończę krakowską Akademię Sztuk Teatralnych. Jestem członkiem Stowarzyszenia WTOOPA. Na WTOOPIE ostatnio zazwyczaj byłem instruktorem prowadzącym różne warsztaty teatralne. Najczęściej starałem się zapoznać uczestników z partyturą Bogusława Schaeffera i zachęcić ich do jej wykorzystywania podczas pracy nad spektaklami. Tym razem pojawię się jednak w innej roli. Będę obserwował wszystko z cienia i knuł moją intrygę, jak przejąć władzę nad WTOOPĄ, bo to w końcu moja dziesiąta edycja, na której jestem! Mój pierwszy cel to wyeliminować Michała Stachowskiego. Taki żarcik. A tak na serio, to razem z Michałem wyreżyserujemy spektakl, który przygotuje muzyczna grupa warsztatowa. Przynajmniej się postaramy! A poza tym to trzy tygodnie temu minęło dokładnie dziesięć lat, odkąd po raz pierwszy WTOOPiłem. Właśnie ze wspomnianym Teatrem „Trupa” pojawiłem się wtedy na… trzeciej edycji WTOOPY w Bielsku-Białej. A teraz jestem na dwudziestej siódmej edycji. Kawał czasu, mnóstwo wspomnień. A poza teatrem… coś tam gram, coś tam tańczę. No i… gram w gry. Jak coś podbijajcie! Także, no, widzimy się! Będzie fajnie!

PIOTR MĄKA
Piotr Mąka to jeden z mitycznych ojców założycieli „Próbowni”, legendarnej drużyny śmiałków, która w dawnych czasach postanowiła wybrać się do Chodzieskiego Domu Kultury i z odwagą dorównującą tylko ich artystycznej ignorancji zawołać: Chcemy tu robić teatr! Tam spotkali się z entuzjazmem i zaufaniem ze strony dyrektora Marcina Kity. W dalekiej, choć wówczas niemożliwej do przewidzenia konsekwencji tych działań, teraz możemy wspólnie cieszyć się drugą edycją chodzieskiej WTOOPY. Mówią, że „cudze chwalicie…”, to ja – w ramach buntu – pochwalę swoje. Prowadząc ten cyrk od kilkunastu lat, stwierdzam, że Grupa Teatralna „Próbownia” ma wiele plusów i zasadniczo tylko jeden minus: ja jestem coraz starszy, a oni coraz młodsi. W ubiegłym sezonie tak się zmęczyłem spektaklem, że w tym roku musiałem zejść ze sceny. Dobra – tak naprawdę to zabrali mi rolę. Ale niech im tam będzie, bo są wspaniali. Jestem członkiem Stowarzyszenia WTOOPA i będzie to moja ósma edycja. Ostatnio pisałem, że WTOOPA w Chodzieży to dla mnie spełnienie pewnego marzenia, bo zawsze chciałem zaznaczyć swoje miasto na jakiejś teatralnej mapie. Nie przewidziałem tylko, że aż tak Wam się u nas spodoba i że będzie trzeba to szaleństwo powtórzyć… i poszerzyć. Tak że, no – lecimy z tym!

Stowarzyszenie to również instytucja, która skupia fantastycznych ludzi – prawdziwych i oddanych przyjaciół, którzy doskonale wiedzą, w jak piękną inicjatywę się zaangażowali.

Obok edukacji artystycznej prym wiedzie także działalność archeologiczno-pedagogiczna – od dziesięciu lat prowadzone są bowiem badania historyczne i archeologiczne w ramach projektów „Rozpoznanie Zasobów Dziedzictwa Kulturowego Ziemi Chodzieskiej” i „Zachowanie Dziedzictwa Kulturowego Ziemi Chodzieskiej”, dzięki którym lepiej poznawana jest historia Chodzieży i okolic.