Jeśli ktoś z was myślał, że nie umie śpiewać, to po warsztatach z białego śpiewu prawdopodobnie zmienił zdanie… Prowadząca Ola Kopp dostarczyła uczestnikom dawki wiedzy dotyczącej podstaw pracy z głosem. Przez rozgrzewkę oraz różne ćwiczenia uruchomiła każdego z nas do świadomego śpiewania. A aby uzyskać zamierzony efekt, wydobyła z nas prawdziwą energię. To, co jednak najbardziej podobało się młodym aktorom, to możliwość powrotu do korzeni naszej ludowości przez naukę kilku dawnych przyśpiewek.
Ojca ma każdy, prawda? Pomimo tego rzadko zwracamy uwagę na to, że oni też są ludźmi pełnymi wątpliwości, z ludzkimi wadami i przywarami. Teatr „Nieoetykietkowani” z Zabrza w spektaklu Oczy ojca zachęca widza, by ten spojrzał właśnie w oczy każdego taty i dostrzegł w nich kogoś więcej niż tylko żywiciela rodziny.
Studio Teatralne „Notes de Vita” z Berdyczowa (Ukraina) zaprezentowało nam spektakl Wieczny Blitzkrieg. Jest to pozbawiona słów opowieść o wojnie, agresji międzyludzkiej i braku zrozumienia. Okazuje się, że dzięki umiejętnościom aktorów i doskonałej reżyserii, nawet bez słów można przekazać ogrom emocji.
Warsztaty z tańca współczesnego poprowadziły Julia Dąbrowska, Karolina Gustaw, Ania Sekunda, Agata Sus i Marta Pakaluk z lubelskiego zespołu tanecznego „Arabeska”, działającego przy MDK „Pod Akacją”. Po niezbędnej rozgrzewce dziewczyny przybliżyły nam podstawy baletu, kluczowe przy nauce tańca współczesnego. Potem przyszedł czas na różnego rodzaju improwizacje taneczne, gdzie kładliśmy nacisk między innymi na kontakt z partnerem, rozwijanie naszej wyobraźni i świadomości ruchowej. Finałową część warsztatów stanowiła nauka choreografii, wymyślonej przez nasze tancerki specjalnie na tę okazję. Krok po kroku udało nam się nauczyć całego układu i zatańczyć go w całości z fantastycznym efektem.
Teatr „M.D.K., czyli Młode Dzielne Kuropatwy” z Rzeszowa, zaprezentował nam spektakl pod tytułem Cynamonowy pył w reżyserii Moniki Adamiec. Dzięki fantastycznej grze świateł i bardzo plastycznemu ruchowi scenicznemu, młodzi aktorzy wprowadzili widownię w magiczny świat bardzo wymagającej prozy Brunona Schulza, będącego miejscem tworzenia się materii, mieszaniną snów, marzeń i strzępków rzeczywistości. Przeplatające się fragmenty opowiadań stworzyły niesamowity klimat nieustannej kreacji. Chociaż na chwilę zostaliśmy zaproszeni do innego, schulzowskiego wymiaru… Staliśmy się świadkami powstawania czasu i otaczającej nas rzeczywistości.
Droga śliska od traw zabrzańskiego Teatru „Nieoetykietkowani” to opowieść o ogromnej zbitce makabrycznych wydarzeń, które spotkały małą wieś. Każdy kolejny ruch któregokolwiek z bohaterów wciąga ich coraz bardziej w dziurę pełną hipokryzji, bólu, bezradności, rozpaczy i brutalnej świadomości, że ludzie są okrutni, lekkomyślni i zapatrzeni w siebie. Jednocześnie wielu postaciom pomimo – albo z powodu – ich wad bardzo współczujemy, a pod koniec zastanawiamy się, czy obecny świat w ogóle pozwala nam na bycie dobrym?
Warsztaty z emisji głosu poprowadził symboliczny „Ojciec” WTOOPY Michał Stachowski. Obalone zostały popularne mity na temat dykcji, typu „trzeba szeroko otwierać usta”. Uczestnicy poznali budowę aparatu mowy i dowiedzieli się, jak prawidłowo go używać. Okazuje się, że uwalnianie z siebie właściwego dźwięku nie jest wcale łatwe, ładny dźwięk to już skomplikowana sprawa, a nauczenie się śpiewania poprawnie wysokich dźwięków (tzw. krycie dźwięku) wymaga od pół roku do nawet i trzech lat ćwiczeń. Pod koniec wszyscy uczestnicy dostali zestaw ćwiczeń dykcyjnych w ślicznej lawendowo-liliowej okładce.
Warsztaty z etiud teatralnych, poprowadzone przez Zuzię Michalczuk i Kubę Wyszomirskiego z Teatru „Panopticum”, były przede wszystkim bardzo różnorodne i pozwoliły uczestnikom zgłębić rozmaite podejścia do krótkich form teatralnych. Zaczęliśmy od krótkiej rozgrzewki ruchowej i przeszliśmy do przygotowywania etiud. W ciągu zaledwie półtorej godziny stworzyliśmy scenki z wykorzystaniem rekwizytów, pantomimiczne i oparte na dialogach. Z naszych ciał tworzyliśmy rzeźby zarówno abstrakcyjne, jak i rodzajowe, a wszystko w atmosferze śmiechu i wzajemnych oklasków.
Zajęcia aktorskie, które prowadzone były przez Beatę Passini, otworzyły u mnie umiejętność spoglądania w głąb siebie. Zadania, które mieliśmy wykonać, na początku wydały się trudne, ale im dłużej wykonywaliśmy polecenia, tym łatwiej było wczuć się w zadanie i następnie uświadomić sobie, jak dużo możemy z nich zaczerpnąć. Uczestniczenie w tych zajęciach spowodowało u mnie chęć do rozwijania moich umiejętności aktorskich i z pewnością mogę polecić je wszystkim zainteresowanym.
Gościem Specjalnym tegorocznej WTOOPY była Anna Iberszer, która swoją przygodę ze sztuką zaczęła od tańca (flamenco). Następnie została realizatorem dźwięku, by wreszcie związać się ze stołecznymi teatrami. Podczas spotkania aktorka opowiadała młodym WTOOPowiczom o tym, czym właściwie jest aktorstwo i dlaczego ona sama ciągle na scenę wychodzi. Z perspektywy młodej miłośniczki teatru, której marzy się kariera sceniczna, dowiedziałam się wielu rzeczy, które czuję, że od dawna były ukryte w moim sercu. To dzięki temu spotkaniu odkryłam, jak bardzo są one ważne i piękne. I że nigdy nie wolno się poddawać.
Oprócz spektakli, spotkań z fantastycznymi gośćmi, WTOOPową tradycją są również różnego rodzaju warsztaty dla uczestników. Podczas lubelskiej edycji festiwalu nasi młodzi aktorzy mieli okazję wziąć udział w sześciu zajęciach. Tradycyjnie już, uczestnicy zgłębiali tajniki emisji głosu pod okiem Michała Stachowskiego, a na korytarzu domu kultury roznosiły się echa ćwiczonych samogłosek. W sali obok, na warsztatach aktorskich u Beaty Passini, WTOOPowicze szukali autentyczności w kreowaniu postaci scenicznych. Dziewczyny z zespołu tanecznego „Arabeska” przybliżały uczestnikom taniec współczesny, a aktorzy z grup improwizacyjnych rozbudzali wyobraźnię. Dwójka wspaniałych z Teatru „Panopticum” poprowadziła zajęcia z etiud teatralnych, a to wszystko przy akompaniamencie pieśni ludowych, których uczyła Ola Kopp na warsztatach z białego śpiewu.
Teatr „Trupa” z Lubartowa, wczoraj w jednoosobowym składzie, przedstawił nam historię z „tym wąsikiem” w tle. Kamil Żebrowski w swoim monodramie, opartym na autobiografii Ludwika Sempolińskiego, przeprowadził widzów przez najważniejsze wydarzenia w życiu tego wybitnego aktora. Od ucieczki z bombardowanej Warszawy, przez karierę w wileńskich teatrach, po jubileusz 60-lecia pracy artystycznej, dzięki czemu mogliśmy poznać barwne życie tego artysty. Dziękujemy Kochany Panie Ludwiku!
Wszyscy pamiętamy z dzieciństwa wiersze Tuwima. Sześcioro bardzo utalentowanych (i uroczych) aktorów i aktorek z rzeszowskiego Teatru „Banalia” zabiera widzów w sentymentalną podróż po poezji dwudziestolecia międzywojennego, wzbogaconą o kilka naprawdę czarujących wykonów starych piosenek. Młodzi artyści tańczą, śpiewają i przede wszystkim, bawiąc się słowem, bawią publiczność.
Czwartym spektaklem wystawionym przez Teatr „Panopticum” była Lukrecja w reżyserii Mieczysława Wojtasa. Sztuka została zrealizowana na potrzeby Festiwalu Szekspirowskiego, co tłumaczy posługiwanie się przez aktorów zarówno językiem angielskim, jak i polskim. Bazowali oni na scenariuszu Jerzego Wrzosa, który był adaptacją poematu Szekspira The Rape of Lucrece. Tekst mówi o mitologicznej Lukrecji, zhańbionej przez Tarkwiniusza. Aktorzy z Lublina opowiadają oraz śpiewają o wspomnianej historii przy akompaniamencie muzyki granej na żywo przez Piotra Tesarowicza, wykorzystując mininalistyczną scenografię w postaci białych kubików oraz drewnianych ram. Ten prosty w formie spektakl zwraca uwagę widza na problem przemocy wobec kobiet, który, mimo że nie jest widoczny na co dzień, jednak istnieje i to od tysięcy lat…
„To nie cyrk, to rodzina Bortwicków!”. Teatr „Panopticum” już w trzeciej dzisiaj odsłonie przedstawił nam historię rzekomo idealnej rodziny. Brent ma szansę na stypendium sportowe, Daphne zaczyna karierę modelki, Gil wygrywa kolejny konkurs, ale gdy zaczyna się kopać głębiej, na jaw wygodzi niezbyt wygodna prawda. Czy rodzice kiedykolwiek się kochali? Może pozornie wspierające się rodzeństwo tak naprawdę tylko z siebie szydzi? Gdzie w natłoku sukcesów i medali znajdzie się miejsce dla niepozornej Gwen? Najmniej utytułowana, najmniej wyróżniająca się, więc po co w ogóle zwracać na nią uwagę…
Drugi spektakl, a raczej miniatura sceniczna, pierwszego dnia – dwie młode dziewczyny dywagują o śmierci przy akompaniamencie delikatnej muzyki fletu. Symbole śmierci i samotności, pokazany pewien sposób pogodzenia się z żałobą. Róża w centrum marszu pogrzebowego. Praca trzech aktorek z lubelskiego Teatru „Panopticum”: Małgorzaty Krupinskiej, Mai Paszkowskiej i Agaty Rutkowskiej (flet poprzeczny) w reżyserii Mieczysława Wojtasa. Subtelny przekaz podejścia młodego człowieka do straty rówieśnika. Tekst na podstawie scenariusza Elizabeth Fow.
Buziaki. Wszyscy kochają buziaki, róże, jogurty i dzieci. A gdyby takie kochane dziecko, przeładowane informacjami na temat zanieczyszczenia środowiska, niewolnictwa, umierających zwierząt i globalnego ocieplenia, gdyby dziecko, które czuje, że jest chore, choć lekarze nic nie znajdują, bo to tak naprawdę świat dookoła jest chory, gdyby potem takie dziecko zastrajkowało? Bo co innego ma zrobić, kiedy czuje, że więdnie? Nana ma dziewięć lat (minus trzy tygodnie) i postanowiła, że przestanie dawać buziaki. Ale to tylko początek. Buziaki na podstawie scenariusza Camilla Rebeteza w reżyserii Mieczysława Wojtasa, a zaprezentowane przez lubelski Teatr „Panopticum”, to skłaniająca do rozmyślań historia o tym, jak niesprzyjającym miejscem jest świat w oczach wrażliwego dziecka, i o tym, jak trudno rozmawiać na ten temat z bliskimi, wzbogacona o… niezwykle umiejętne pierdzenie na pachach.
Wczoraj w Centrum Spotkania Kultur w Lublinie oficjalne otwarte zostały XIV Ogólnopolskie Spotkania Teatralne WTOOPA – Lublin 2019, po raz pierwszy goszczące w tym mieście. Przywitani przez Michała Stachowskiego, lubelskich organizatorów, słynną WTOOPową nogę i aspirującą na podobne stanowisko trąbkę, obejrzeliśmy aż trzy spektakle Teatru „Panopticum”, po czym nieco się zintegrowaliśmy. Czekamy teraz na warsztaty i spektakle innych teatrów.
Z wielką radością zaczynamy XIV Ogólnopolskie Spotkania Teatralne WTOOPA – Lublin 2019!
Dzień dobry, nazywam się Anna Iberszer i jestem aktorką. Na stałe współpracuję z Teatrem Polonia i Och-Teatrem w Warszawie. Widzowie telewizyjni znają mnie z serialu „Ranczo”, gdzie wcielam się w rolę włoskiej policjantki Franceski. Zawodowo zajmuję się również choreografią, a moją pasją jest taniec flamenco i tango argentyńskie. W wolnym czasie najchętniej uciekam w miejsca, gdzie mogę ponurkować – woda to mój drugi dom. Pochodzę z Lublina i z olbrzymią radością spotkam się z moimi krajanami podczas WTOOPY!
Ruszamy z XIV edycją WTOOPY za dokładnie 24 godziny!
Sponsorem WTOOPowej witaminowej dawki energii, pochodzącej z pysznych owoców, jest firma Bury Sp. z o.o. – Ekspert od jakości owoców i warzyw!
No to teraz podsumowanie pogody na XIV WTOOPĘ:
- Czwartek 10°C – lekkie chmurki, ewentualnie coś pokropi
- Piątek 11-16°C – słoneczko (lub deszczyk)
- Sobota 7-15°C – raczej słoneczko
- Niedziela – 8-12°C – możliwy deszczyk, zachmurzenie duże
Rozbieżności duże, my trzymamy kciuki za sprawdzalność pogody pewnej dużej stacji telewizyjnej! W końcu ruszamy z WTOOPĄ w pierwszy dzień wiosny!
Abyśmy mogli rozpocząć poszukiwania pracodawcy dla Ciebie, musisz uzupełnić naszą aplikację. Po zarejestrowaniu się i wypełnieniu podstawowych informacji, zadzwonimy, by osobiście przywitać Cię w programie Camp Leaders. Otrzymasz od nas szczegółowe informacje dotyczące wypełniania aplikacji oraz asystę opiekuna, który zatroszczy się, by wszystko, czego potrzebujesz, zostało przygotowane na czas. Przygotowanie aplikacji jest naprawdę proste i nie zajmuje dużo czasu – pomożemy Ci na każdym etapie. Nie musisz być studentem, by wziąć udział w prowadzonym przez nas programie! Wysyłamy uczestników również na siostrzane programy w różnych częściach świata – od Kanady aż po Nową Zelandię!
- 3240 minut warsztatów
- 1272 kilometry przejadą zespoły, żeby dotrzeć na WTOOPĘ
- 405 minut spektakli
- 312 kilometrów przebędzie Baza, żeby dotrzeć na WTOOPĘ
- 129 osób zaangażowanych
- 92 uczestników warsztatów
- 67 różnych imion
- 18,58 lat wynosi średnia wieku
- 12 spektakli
- 12 prowadzących warsztaty
- 7 grup teatralnych
- 6 placówek
- 6 rodzajów warsztatów
- 5 Ann i Aleksandr
- 5 ośrodków
- 5 Jakubów
- 3 województwa
- 2 kraje
- 1 gość specjalny
- 1 cel przyświeca nam wszystkim
Ostatnie warsztaty poprowadzą dwaj improwizatorzy. Paweł Banaszczyk – aktor komediowy, improwizator, trener improwizacji teatralnej i animator kultury. Aktor Teatru Bezczelnego oraz Grupy Improwertycy, założyciel Lubelskiego Seminarium Improwizacji. Wychowanek Play&Fun – akademii improwizacji, gdzie dzisiaj jest trenerem. Improwizację teatralną doskonalił w najlepszych ośrodkach szkoleniowych w Polsce: warszawskiej Szkole Impro oraz Szkole Improwizacji Ad Hoc. Uczestnik warsztatów z uznanymi trenerami, takimi jak: Jules Munnes, Jochem Meijer, Marcel Schaeffer, Lee White oraz Artur Jóskowiak, Wojciech Tremiszewski, Paweł Najgebauer i Przemysław Buksiński. Jonasz Jaworski-Kędzior – jest improwizatorem młodej lubelskiej grupy Dwa Słowa Teatr Improv, zajmującej się przede wszystkim krótkimi formami improwizacji scenicznej. Obaj instruktorzy poprowadzą warsztaty z podstaw tzw. short-form improv, czyli krótkich komediowych form, które skierowane są do osób bez doświadczenia lub z małym doświadczeniem w zakresie improwizacji.
Kochani WTOOPowicze lubelscy – nie zapomnijcie zabrać wygodnych strojów do ćwiczeń w trakcie warsztatów!!!
Sponsorem witaminowej dawki energii, pochodzącej z pysznych owoców, jest firma Bury Sp. z o.o. – ekspert od jakości owoców i warzyw!
Wyjazd na camp w Stanach Zjednoczonych nie może równać się żadnym zdobytym przez Ciebie dotąd doświadczeniem. Zanurz się w kulturze znanej Ci z filmów i seriali, poznając rzeczywistość zupełnie na nowo. Robiąc to, co potrafisz najlepiej, będziesz troszczyć się o funkcjonowanie ośrodka i zapewnienie amerykańskim dzieciakom wakacji, o jakich zawsze marzyły. Rozwiniesz swoje zdolności, podszkolisz język, zyskasz wartościowe doświadczenie, zarobisz pieniądze i jeszcze bardziej otworzysz się na świat! Program skonstruowany jest w taki sposób, by umożliwić Ci rozwój kompetencji i zdobycie międzynarodowego doświadczenia w trakcie pobytu na ośrodku. Zarobione w trakcie trwania kontraktu pieniądze możesz przeznaczyć na podróżowanie i zwiedzanie Stanów z nowo poznanymi przyjaciółmi!
Dziękujemy Camp Leaders za wsparcie XIV edycji WTOOPY!
Kolejne warsztaty, na których będziecie tworzyć drobne etiudy teatralne, poprowadzi dwójka aktorów Teatru „Panopticum” – Zuzanna Michalczuk i Jakub Wyszomirski.
Zuzia pisze o sobie tak: Nazywam się Zuzia, jestem aktorką Teatru „Panopticum”. Mam duże zamiłowanie do poezji, które przejawia się udziałem w licznych konkursach recytatorskich. Od dziecka tańczę oraz śpiewam. Trenuję również kilkanaście lat karate kyokushin, więc ciężka praca nie jest mi obca.
A Kubuś tak: Kuba – (jeszcze) młody aktor Teatru „Panopticum”, uczestnik wielu festiwali teatralnych (w tym kilku WTOOP) i nie tylko. Staram się nie ograniczać zainteresowań tylko do teatru, więc czerpię ze wszystkiego, co mnie otacza. Najbardziej fascynuję się piosenką aktorską i poezją śpiewaną. Jestem spokojny, ale nie potrafię długo usiedzieć w jednym miejscu. Choć doświadczenia może nie mam tak wiele, to wierzę, że najwięcej możemy nauczyć się od siebie nawzajem, bo przecież o to chodzi we WTOOPACH… prawda?
Kolejnym sponsorem lubelskiej edycji WTOOPY będzie Firma Bury, dzięki której wszyscy WTOOPowicze będą zdrowsi i nabiorą ochoty i sił do teatralnych wyzwań, jakie przed nimi już wkrótce! Dziękujemy!!!
Jesteśmy Teatrem Tańca „Perfekt”. Swoją pasję do tańca realizujemy w Dzielnicowym Domu Kultury na Czechowie. Każdy z nas ma długi staż taneczny, lecz razem tańczymy od kilku lat. Co roku możecie nas zobaczyć w Lublinie na koncercie „Best of Dance”, który odbywa się w Chatce Żaka, oraz na wielkiej gali tanecznej na Uniwersytecie Przyrodniczym, będącej podsumowaniem naszej rocznej pracy. Oprócz tego występujemy na licznych koncertach w naszym Domu Kultury. Jesteśmy zapraszani na pokazy taneczne lub festyny. Stworzyliśmy w tym składzie jeden duży spektakl o Lublinie pod tytułem Duchy starego Lublina i wiele etiud tanecznych. Spektakl, który zaprezentujemy Wam na lubelskiej WTOOPIE – Zapiski bezdomnego – opowiada o ludziach, którzy znaleźli się na bruku, czasem nie z własnej winy. Jest to rodzaj apelu o godne traktowanie każdego człowieka, nie tylko tego pozbawionego dachu nad głową.
Pora na przedstawienie przedostatniego już zespołu, który weźmie udział w XIV WTOOPIE. Teatr „Banalia” działa w Młodzieżowym Domu Kultury w Rzeszowie. Wspólnie pracujemy, bawimy się, śpiewamy i przygotowujemy nasze pokazy teatralne. Lubimy siebie nawzajem i nasze zabawy teatralne, lubimy też dzielić się tą radością z innymi. Fascynuje nas cały świat. Ci bardzo młodzi miłośnicy teatru zaprezentują dwa spektakle: Ptasie trele na podstawie wierszy Juliana Tuwima oraz znanych wszystkim piosenek, a także Słonia Sławomira Mrożka – spektakl jednego aktora w wykonaniu Agnieszki Żelazko.
Z przyjemnością informujemy, że Partnerem Głównym XIV Ogólnopolskich Spotkań Teatralnych WTOOPA – Lublin 2019 jest Miasto Inspiracji – LUBLIN, za co pragniemy w imieniu wszystkich WTOOPowiczów podziękować!!!
Gospodarz tegorocznej lubelskiej WTOOPY Teatr „Panopticum” zaprezentuje aż cztery spektakle:
Lukrecja – to poetycka opowieść o pięknej, cnotliwej i skromnej postaci kobiecej starożytnego Rzymu – żony Collatinusa, zhańbionej okrutnie przez Tarkwiniusza. Przemoc użyta wobec starożytnej Lukrecji ma wymiar znacznie szerszy i w spektaklu przenosi się na dramat wielu współczesnych „Lukrecji”, którymi mogą się stać dzisiejsze kobiety, jakże często upokarzane fizycznie i psychicznie przez swoich męskich oprawców w rodzinach i poza nimi.
Czerń to odcień szarości – ta mała forma sceniczna powstała z inspiracji tekstami australijskiej pisarki Elizabeth Fow. Jest to próba analizy problemu granicy życia i śmierci z perspektywy odczuć i wyobrażeń dwóch licealistek.
Buziaki – nieco eksperymentalna opowieść o buncie dzieci przeciw dorosłym, o zmieniającym się świecie, rodzicielstwie, miłości i muzyce. Podjęte w spektaklu problemy widziane są z perspektywy dzieci, porozumiewających się językiem ludzi dorosłych, i zostały ujęte w niekonwencjonalny kształt teatralny.
Gdzie jest Gwen – opowieść o współczesnej rodzinie, widziana oczami 15-letniej dziewczyny. Tytułowa Gwen to niezrozumiana przez rodziców i wyszydzana przez rodzeństwo nastolatka w okresie dojrzewania. Za sprawą jej buntu wychodzą na jaw rodzinne problemy, a przedstawiona historia daje pretekst do rozważań o kondycji dzisiejszej instytucji rodziny.
Na XIV WTOOPIE warsztaty aktorskie poprowadzi Beata Passini, absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, filia we Wrocławiu. Od kilku lat współpracuje z grupą NeTTheatre w Lublinie, a gościnnie z Teatrem Lalki i Aktora w Opolu. W latach 2013-2014 brała udział w projekcie artystyczno-badawczym „Dynamika Metamorfozy”, prowadzonym przez Pawła Passiniego, Elżbietę Rojek i Przemysława Wasilkowskiego w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego. Przez kilka lat współpracowała z Teatrem Muzycznym Capitol we Wrocławiu. Brała udział m.in. w spektaklu Scat w reżyserii Wojciecha Kościelniaka i muzyką Leszka Możdżera, a także w koncercie Wojciecha Kościelniaka „Zegar”. Prowadziła śpiewaną konferansjerkę podczas Przeglądu Piosenki Aktorskiej. W 2016 r. wraz zespołem DRood’s Brothers brała udział w gali konkursu „Europejski Poeta Wolności” z koncertem „Słowa skrzydlate. Bukiet piór” i w tym samym roku zagrała z tym zespołem utwór Wyspiańskiego Requiem w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w reżyserii Pawła Passiniego. Ponadto brała udział w „Tableau Vivant. Żywy Obraz” w Rzeszowie w reżyserii Mike’a Hentza z Berlina w ramach festiwalu „Wschód Kultury”.
Teatr M.D.K., czyli Młode Dzielne Kuropatwy, działa w Młodzieżowym Domu Kultury w Rzeszowie od 2001 r. Grupa często reprezentuje Rzeszów i województwo podkarpackie podczas wojewódzkich i ogólnopolskich festiwali oraz przeglądów teatralnych, niejednokrotnie zdobywając nagrody i wyróżnienia. Prezentowany spektakl, Cynamonowy pył, jest piątą (po Żeglarzach Dżamblach, Ptam, Bal w operze, Opereta, czyli Ptasia kaszanka na motywach Historii Witolda Gombrowicza) premierą Teatru M.D.K. w reżyserii Moniki Adamiec.
Przez rozdartą płachtę w czasie wsuwają się do naszej rzeczywistości bohaterowie prozy Brunona Schulza. Na krótką chwilkę osoby, postacie, przedmioty i nasze wyobrażenia o legendzie Schulza przychodzą do nas, dają o sobie świadectwo, by jak sen znowu zniknąć i pozostawić nas w zamyśleniu. Zostajemy zaproszeni, choćby na tę krótką chwilę, do czarownego świata, będącego mieszaniną marzeń, snów, strzępków nierzeczywistej rzeczywistości. Każda postać niesie ze sobą bagaż, swoją opowieść o życiu. „Skrawki” schulzowskich opowiadań, jak strzępy naszego młodego życia, kryją żal, tęsknotę, poczucie utraty, smutek, prawdziwe uczucie do ukochanej osoby, pożądanie, żądzę zemsty, nadzieję, tajemnicę. Mamy nadzieję, że gdzieś, kiedyś, na jakimś drohobyckim, lwowskim, warszawskim, zakopiańskim, a może i rzeszowskim strychu, pod warstwą metafizycznych piór i cynamonowego pyłu odnajdzie się wielki skarb – zaginione pisma, listy, rysunki i grafiki Brunona Schulza. Bądźmy czujni, szukajmy…
Spędź wakacje w USA, zdobywając profesjonalne doświadczenie, podróżując i rozwijając swoje pasje! Zawsze chciałeś zobaczyć show na Broadwayu, wziąć udział w festiwalu takim jak Coachella lub przespacerować się uliczkami Hollywood? Z Camp Leaders to możliwe! W ramach organizowanych przez nas programów, możesz pracować w jednym z amerykańskich ośrodków kolonijnych, a potem podróżować, zwiedzając Stany wzdłuż i wszerz. W trakcie wakacji zajmujesz się tym, co najbardziej lubisz!
Uwielbiasz pracę z dziećmi? Wyjedź w roli opiekuna kolonijnego i dziel się swoją pasją. Przygotowuj z nimi przedstawienia teatralne bądź ich charakteryzatorem lub ćwicz z nimi przygotowywanie scenografii lub grę aktorską. Wolisz pracę za kulisami? Wciel się w rolę kelnerki, kucharza, opiekuj się końmi lub pracuj w biurze, rozwijając profesjonalne zdolności w międzynarodowym środowisku.Odwiedź naszą stronę i przekonaj się, że wyjazd do Stanów jest w zasięgu Twoich możliwości.
FB: Camp Leaders and Resort Leaders Poland – Work and Travel USA
IG @Campleaderspoland
XIV WTOOPA z pewnością będzie wyjątkowa nie tylko dlatego, że po raz pierwszy odbędzie się w Lublinie, ale również dlatego, że po raz pierwszy wystąpi na niej zespół zagraniczny (bo prowadzący warsztaty z innych krajów już byli). Studio Teatralne „Notes de Vita” przyjedzie do nas z Berdyczowa z Ukrainy. Już sama nazwa zespołu „Notes de Vita” (Notatki o życiu) zdradza pewną filozofię tej grupy. Ci młodzi, niebywale sympatyczni i pogodni ludzie w teatrze pragną zawrzeć wszystko, co przynosi nam życie. Pokazują to, co się przydarza każdemu z nas. Ucząc się sztuki teatralnej, podróżują – odkrywając zarówno nowe miejsca, jak i nowe strony samych siebie. Przy okazji starają się zawsze dobrze bawić i sprawiać przyjemność nie tylko sobie, ale również poznanym na ich teatralnych szlaku ludziom. Ta grupa zgromadziła całkiem różne osobowości, których łączy jedno – radość, że mogą wspólnie istnieć na tym naszym świecie. Zespół przedstawi spektakl o ciągłej konfrontacji, z jaką mamy do czynienia na naszej planecie. Będzie to historia niemal pozbawiona słów, opowiedziana z różnych perspektyw.
Warsztaty z tańca współczesnego z elementami improwizacji poprowadzą dziewczyny z Zespołu Tanecznego „Arabeska”, który działa w Młodzieżowym Domu Kultury „Pod Akacją” w Lublinie pod kierunkiem Agnieszki Kępki od 1997 roku. Od ponad 20 lat skupia w swoich grupach dzieci i młodzież, których pasją jest artystyczna forma tańca. Pracuje przede wszystkim w oparciu o technikę tańca współczesnego, modern i jazz. Ich choreografie przybierają formę etiudy, inscenizacji lub widowiska tanecznego. Obecnie w pięciu zróżnicowanych wiekowo i pod względem zaawansowania grupach pracuje ponad 80 osób. Julia Dąbrowska, Karolina Gustaw, Ania Sekunda, Agata Sus i Marta Pakaluk to dziewczyny z ogromną pasją, która sprawiła, że są związane z tańcem nawet od 13 lat. „Arabeska” to ogromna cześć naszego życia, dlatego uwielbiamy dzielić się tą pasją z innymi – mówią. Zapraszamy zatem na wyjątkowe warsztaty z tańca współczesnego w przyjaznej i luźnej atmosferze, jednak nie zapomnijcie zabrać ze sobą butelek z wodą. Podczas zajęć nauczymy was podstaw tańca, damy duże pole do popisu przez improwizację oraz pokażemy, jak my wyrażamy siebie na scenie. Będziemy się uczyć, pocić, ale przede wszystkim dobrze bawić!
Teatr „Trupa” powstał ponad 20 lat temu. W aktualnym składzie zespołu są zarówno młodzi aktorzy, którzy pracowali w teatrze kilka lat, jak i ci, którzy dopiero rozpoczęli swoją przygodę z teatrem. Zespół jest laureatem festiwali i konkursów na szczeblu wojewódzkim i ogólnopolskim, m.in. inowrocławskiej Arlekinady i lubelskich Zwierciadeł. Monodram Kochany Panie Ludwiku został stworzony w oparciu o autobiograficzną książkę wybitnego aktora Ludwika Sempolińskiego pt. Druga połowa życia, zawierającą wspomnienia z lat 1939-1979. W spektaklu położono nacisk na trzy etapy życia artysty: wrześniowy exodus z Warszawy, który zmusił aktora do ucieczki do Wilna w związku z kontrowersyjną piosenką Ten wąsik, wyśmiewającą Hitlera; pracę teatralną w wileńskich teatrach podczas wojny oraz przybycie Sempolińskiego z powrotem do Warszawy, gdzie dołączył do Teatru „Syrena”. Monodram w wykonaniu aktora Teatru „Trupa” – Kamila Żebrowskiego (na WTOOPIE po raz czwarty – III, IV, XII, XIV).
Warsztaty z białego śpiewu poprowadzi Aleksandra Kopp. Urodziła się w Stalowej Woli, gdzie ukończyła szkołę muzyczną I i II stopnia w klasie fortepianu. Jest absolwentką Akademii Muzycznej w Warszawie na Wydziale Edukacji Muzycznej, kierunek dyrygentura chóralna. Na Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy ukończyła podyplomowe studia chórmistrzostwa i emisji głosu. W latach 2007-2017 pracowała w Państwowym Zespole Ludowym Pieśni i Tańca „Mazowsze”, początkowo jako korepetytor, później jako kierownik chóru i dyrygent. Współpracowała z takimi instytucjami jak Opera Kameralna, Teatr Polski, Teatr Wielki w Warszawie. Z chórem Warszawskiego Towarzystwa Scenicznego przygotowała „Wesele” Igora Strawińskiego. Zdobyła wiele nagród w konkursach chóralnych w Polsce. Jest również pedagogiem emisji głosu i nauczycielem gry na fortepianie. Współpracowała przy filmie Pawła Pawlikowskiego „Zimna wojna”, gdzie przygotowała wokalnie oraz uczyła dyrygowania aktorów odgrywających główne role. „Niesamowita energia młodych ludzi, która została przeniesiona na śpiew. Wspaniała praca z młodzieżą, która zaowocowała wspólnym wykonaniem kilku pieśni ludowych. Nie mogę się doczekać kolejnej wizyty na WTOOPIE!” – tak mówi niesamowita Ola.
Wszystkie spektakle tegorocznej lubelskiej WTOOPY odbędą się w Centrum Spotkania Kultur w Lublinie! Idea budowy nowego gmachu teatralnego w Lublinie powstała w latach 60. XX wieku. 30 maja 1972 roku podjęto decyzję o budowie w Lublinie teatru operowego z salą widowiskowo-kongresową, mogącą pomieścić 1000 osób, i ogłoszono ogólnopolski konkurs architektoniczny. Gmach teatru miał stanowić centrum administracyjno-kulturalne oraz ostoję sztuki w tworzonym „drugim zagłębiu węglowym”. Miał być również jednym z największych obiektów widowiskowych w Polsce i Europie. Budowa siedziby CSK rozpoczęła się w 1974 roku, a jej uroczyste zakończenie dokonało się 22 listopada 2015 roku. Centrum Spotkania Kultur to nie tylko instytucja, ale przede wszystkim idea. To wizja, misja i wartości. WTOOPowicze będą prezentować swoje spektakle w Klubie Muzycznym na poziomie -1, gdzie do naszej dyspozycji będzie sala o powierzchni 216 m2, o wymiarach 19,4 x 11,6 m i wysokości 4,30 m.
Teatr „Panopticum” z Lublina jest gospodarzem XIV edycji WTOOPY i działa przy Młodzieżowym Domu Kultury „Pod Akacją”. Swoja działalność artystyczną i edukacyjną prowadzi już 34 lata – od samego początku pod czujnym i troskliwym okiem Mieczysława Wojtasa. To w tym zespole zdobyło swoje pierwsze teatralne doświadczenia i warsztat aktorski setki młodych pasjonatów, z których niemała grupa została znanymi aktorami, reżyserami czy krytykami teatralnymi. Grupa jest laureatem wielu ogólnopolskich i międzynarodowych nagród, zdobywanych na prestiżowych festiwalach i konkursach teatralnych. W listopadzie 2018 roku zespół uczestniczył w XX International „Chopin & Friends” Festival w Nowym Jorku, gdzie prezentował spektakl Zwycięstwo kobiet. Jakie spektakle zobaczymy w ich wykonaniu, dowiecie się już niebawem!
WTOOPA 2.0 skierowana jest do wszystkich, którzy WTOOPili lub WTOOPić zamierzają. Przede wszystkim zapraszamy ludzi pozytywnie zakręconych i kreatywnych. Organizatorów już istniejących edycji, jak również tych, którzy do zorganizowania własnej edycji się przymierzają w bliskiej lub dalszej perspektywie. Ludzi, którzy chcieliby zająć się obsługą techniczną, zwłaszcza oświetleniowców i „złote rączki” wszelkiej maści. Ponadto grafików, fotografików, filmowców oraz wszystkich, którym nieobce są media i dobra zabawa. Bardzo mile widziani są też ci, którzy potrafią sprawnie i błyskotliwie operować piórem. Zapraszamy dziennikarzy oraz krytyków teatralnych. Osoby, które zainteresowane byłyby prowadzeniem własnych warsztatów teatralnych (aktorstwo, reżyseria, scenografia, oświetlenie, charakteryzacja, pantomima, teatr tańca, teatr lalkowy, improwizacja, emisja głosu, śpiew, rytmika, fryzjerstwo, ruch sceniczny, balet, taniec i wszystko, co tylko może wiązać się z teatrem, a okaże się pomocne młodym pasjonatom teatru). I wreszcie zapraszamy wszystkich chętnych do pracy w wolontariacie podczas organizowanych WTOOP, bo WTOOPA to impreza, która wymaga ogromnej ilości sił i zaangażowania, ale przynosi mnóstwo radości i satysfakcji.
Warsztaty z emisji głosu poprowadzi – już po raz czternasty – Michał Stachowski, o którym nie ma sensu pisać.
W wykonaniu Teatru „Nieoetykietkowani” podczas XIV WTOOPY zobaczymy dwa spektakle: Droga śliska od traw oraz Oczy ojca.
Teatr „Nieoetykietkowani” to licealno-studencka, najstarsza, jedna z trzech grup artystycznych, prowadzonych przez Małgorzatę Baryła w ramach zajęć w Ognisku Pracy Pozaszkolnej nr 3. Od kilkunastu lat realizuje cyklicznie premiery, warsztaty i festiwale, dzięki którym aktywnie czas spędza młodzież z Zabrza i okolic. Zespół bierze udział w ogólnopolskim projekcie „Dotknij Teatru”, chętnie też wspiera lokalne inicjatywy twórcze, przygotowując happeningi, organizując warsztaty dla dzieci i młodzieży oraz organizując trasy wyjazdowe ze spektaklami. Grupa uczestniczyła, często z sukcesami, w kilkudziesięciu ogólnopolskich festiwalach. W swojej pracy artystycznej „Nieoetykietkowani” stawiają jednak przede wszystkim na rozwój. Grupa wraz z reżyserem jest zgodna, że najciekawszym, ale i najtrudniejszym etapem jest praca twórcza nad spektaklem. Podczas pracy biorą na warsztat metodyki największych reformatorów teatru (Stanisławski, Grotowski, Czechow, Donellan), a ich teatralne poszukiwania wspierane są bardzo często warsztatami, które prowadzą studenci lub absolwenci AST w Bytomiu. To w trakcie pracy nad nowym spektaklem młodzi rozwijają swoją kreatywność i wachlarz możliwości aktorskich. Wyjazdy na festiwale i konkursy traktują jako dawkę inspiracji i zastrzyk energii, a samo zaproszenie jest dla nich nagrodą za ciężką pracę. To dzięki niej aktorom udało się zdobyć w sumie kilkanaście indeksów na uczelnie wyższe do państwowych i prywatnych szkół teatralnych na terenie Polski i Wielkiej Brytanii. Niegdyś grupa teatralna, dzisiaj teatr offowy, próbuje odnaleźć się w niekomercyjnej, niszowej przestrzeni. Jak sama nazwa wskazuje, „Nieoetykietkowani”, nie pozwalają się zamknąć w jakiekolwiek szufladki, eksperymentując z alternatywnymi sztukami scenicznymi oraz poszukując odpowiedzi na nurtujące ich pytania. Starają się, aby każda kolejna premiera była realizowana w odmiennym stylu, walcząc jednocześnie z powtarzalnością i schematycznością w teatrze.
Organizatorem głównym wszystkich edycji WTOOP jest powołane do życia pod koniec 2017 roku Stowarzyszenie WTOOPA. Główne cele Stowarzyszenia to:
- Stworzenie ogólnopolskiej sieci spotkań amatorskich zespołów teatralnych, w tym amatorskich zespołów teatralnych, skupiających osoby niepełnosprawne oraz młodzież z ośrodków wychowawczych, zarówno instytucjonalnych, jak i pozainstytucjonalnych, spotykających się w trakcie całego roku podczas Ogólnopolskich Spotkań Teatralnych „WTOOPA”.
- Rozwój i promocja teatru oraz innych dziedzin sztuki, zwłaszcza wśród młodzieży.
- Integracja różnych środowisk artystycznych.
- Utrzymywanie kontaktów oraz realizacja wspólnych projektów z jednostkami samorządu terytorialnego, organizacjami pozarządowymi i innymi instytucjami z kraju i zagranicy.
- Działalność edukacyjna, wychowawcza oraz terapeutyczna przez sztukę.
- Propagowanie tolerancji, szerzenie wielokulturowości oraz działań na rzecz ochrony praw człowieka i obywatela.
- Prowadzenie działalności prospołecznej ze szczególnym uwzględnieniem środowisk zagrożonych patologiami społecznymi, grup dysfunkcyjnych oraz osób zagrożonych marginalizacją.
- Działania na rzecz swobodnego dostępu do edukacji i informacji kulturalnej, niezbędnej do rozwoju społeczeństwa.
O nas, czyli o pomysłodawcach i założycielach WTOOPY, słów kilka. Nazwaliśmy siebie kiedyś Bazą i jakoś tak już pozostało. Baza to trójka teatralnych, choć nie tylko, zapaleńców, którzy poznali się przed laty (13 lat minęło) w teatrze i teatr ich połączył. Przygotowując I Ogólnopolskie Spotkania Teatralne „WTOOPA” Kraków 2013, towarzyszyło nam głębokie przekonanie, że wspólnie uda się stworzyć coś wyjątkowego. Imprezę, na którą z radością będą przyjeżdżać amatorskie zespoły teatralne z całej Polski. Ideę, która z czasem rozprzestrzeni się na całą Polskę…
Ojcami założycielami” WTOOPY są: Michał Stachowski, Wojciech Włodarski (Tusiek) oraz Michał Graffstein (Grafi). Pierwszy od organizacji i strony artystycznej, drugi od kwestii technicznych i logistycznych, a trzeci od projektów graficznych, strony internetowej i zdjęć.
Trzeba przyznać, że kochamy się nadal i bardzo staramy się dbać o naszą najcudowniejszą WTOOPĘ. A ci, którzy nas poznali, najlepiej wiedzą, jakimi osobami jesteśmy! My gwarantujemy, że będziemy mili i serdeczni dla wszystkich… którzy tylko będą się do nas zwracać po imieniu 🙂
Jesienią 1956 r. w Wojewódzkim Domu Kultury w Lublinie, który miał swoją siedzibę na Zamku Lubelskim, zrodził się pomysł powołania Młodzieżowego Domu Kultury. W trosce o polepszenie warunków pracy ówczesne władze oświatowe 1 października 1970 przekazały w użytkowanie MDK staromiejską XVII-wieczną kamienicę przy ul. Grodzkiej 11. Warto wspomnieć, że owa kamienica to dawna plebania, przynależna do najstarszego kościoła pw. św. Michała Archanioła. W latach 1862-1942 w budynku tym mieścił się żydowski Dom Sierot. Jedyną pozostałością po kościele św. Michała były jego fundamenty oraz zabytkowy Plac po Farze, na którym rosła rozłożysta akacja, od której Młodzieżowy Dom Kultury wziął swoją nazwę. Usytuowanie kamienicy w samym sercu Starego Miasta, samodzielność lokalowa, kreatywność pedagogów oraz bogata oferta programowa placówki zadecydowały, że Młodzieżowy Dom Kultury „Pod Akacją” stał się przyjaznym i bardzo popularnym miejscem wśród lubelskich dzieci i młodzieży szkolnej.
Dzisiaj MDK jest miejską, publiczną oświatowo-wychowawczą placówką wychowania pozaszkolnego. Od 1991 r. placówkę prowadzi i finansuje Miasto Lublin, natomiast merytorycznie nadzoruje Kurator Oświaty. MDK realizuje zadania edukacyjne, wychowawcze, opiekuńcze, profilaktyczne, kulturalne i prozdrowotne. Wychowankowie korzystają z różnych form wypoczynku i przygotowywani są do aktywnego uczestnictwa w życiu kulturalnym.
Bogata, wieloletnia i systematyczna współpraca z placówkami oświatowymi, kulturalnymi, a także instytucjami pozarządowymi przynosi efekty w zakresie edukacji artystycznej, naukowej i technicznej, przyczyniając się do tego, że Młodzieżowy Dom Kultury „Pod Akacją” jest ważnym i znanym ośrodkiem w Polsce. MDK obecnie prowadzi 150 zespołów zainteresowań, które skupiają ok. 1500 stałych uczestników. Placówka jest organizatorem ponad 80 imprez o zasięgu miejskim, wojewódzkim, ogólnopolskim i międzynarodowym, w których bierze udział ponad 50 tysięcy osób.
To tu właśnie działa od 1985 r. niemal całkowicie już WTOOPiony Teatr „Panopticum”, którego założycielem jest Mieczysław Wojtas. W tych gościnnych murach będą się odbywać wszystkie warsztaty podczas XIV Ogólnopolskich Spotkań Teatralnych WTOOPA – Lublin 2019.
UWAGA! Kochani WTOOPowicze, czas rozpocząć 30-dniowe odliczanie do kolejnej edycji WTOOPY! Tym razem po raz pierwszy będziemy gościć w Lublinie – to właśnie tam w dniach 21-24 marca odbędą się XIV Ogólnopolskie Spotkania Teatralne WTOOPA – Lublin 2019!
Do rozpoczęcia lubelskiej edycji WTOOPY pozostało 64 dni!