A jako ostatni na XII WTOOPIE zaprezentował się Teatr „Doraźny” – teatr formy z Ostrowca Świętokrzyskiego ze spektaklem Dzień ósmy na podstawie tekstów Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Teatrzyk Zielona Gęś w interpretacji „Doraźnego” to seria przezabawnych gagów, tworzonych na zasadzie improwizowanych etiud na bazie tekstów. Grupa pracuje pod opieką Mateusza Wróbla, którego uczestnicy WTOOPY mieli okazję poznać na warsztatach rytmicznych.
Grupa Teatralna „Apropo” z Kazimierzy Wielkiej przedstawiła historię nastolatka wpadającego w nałóg. Dopalacze zaczęły wpływać na życie chłopaka, bardziej niż ktokolwiek by się tego spodziewał. Tragiczna i przejmująca historia głównego bohatera stanowi aktualne ostrzeżenie dla młodych ludzi.
Spektakl Ja, Janko Muzykant? Teatru „Na Rogu” ze Świecia wyróżniał się ze względu na ilość zaangażowanych aktorek. Czternastka dziewcząt w ciekawy sposób odświeżyła powszechnie znaną historię Henryka Sienkiewicza. Grupa zaprezentowała bogactwo formy od teatru cieni po taniec i śpiew ludowy.
Monodram w wykonaniu Pawła Stolarskiego z Dzierżoniowa traktował o złożoności ludzkiej psychiki. Minimalistyczna scenografia pomogła aktorowi stworzyć tajemniczy klimat. Najważniejszym problemem poruszonym przez Pawła było pojęcie normalności, którą każdy odbiera inaczej. Co świadczy o naszej normalności? W obliczu popełnionego morderstwa, o którym opowiadał aktor, słowo to nabiera zupełnie innego wymiaru, a stan psychozy został przedstawiony w wiarygodny sposób.
Jakby to powiedział Ojciec Założyciel – sztos!
Spektakl Pstryk, pstryk Teatru „Prawie Lucki” z Wejherowa porusza temat bardzo aktualny w dzisiejszych czasach. Uwikłanie w system, w którym szary obywatel traci swoją tożsamość – to problematyka śmiało zinterpretowana przez młody zespół.
Sobotni WTOOPowy dzień zakończył się dla wszystkich grubo po 24.00. Masa wysiłku na warsztatach, gwałtowne emocje na spektaklach i ogrom pozytywnej energii – tak można streścić wczorajszy dzień, który został zwieńczony omówieniami.
Książka, dwa bilety do kina – tak to się zaczęło. Antek przeżywał najpiękniejszy czas – pierwsze rozmowy, randki, później każda chwila spędzana razem – pocałunki, przytulenia… Jak sam twierdził: „Zośka to w ogóle była idealna w każdym calu” i świata poza nią nie widział. Jednak jak to w związkach bywa z biegiem czasu okazuje się, że nie wszystko jest takie kolorowe. Pojawia się zazdrość o „kolegę”, kłótnie i tak dalej… Cała sielanka kończy się po niepokojącym telefonie od ukochanej, która wyszła z mocno zakrapianej imprezy…
Spektakl Ich troje lubartowskiego Teatru Trupa w satyryczny sposób ukazuje zjawiska występujące w relacjach międzyludzkich, od przyjaźni przez miłość do uprzedmiotowienia człowieka. Gra aktorska zrobiła na widzach niesamowite wrażenie, a błyskotliwy scenariusz skradł ich serca.
Spektakl Plama w wykonaniu Grupy Teatralnej „Atelier” to opowieść o trudnościach, z jakimi zmagają się kobiety w Albanii. Tę klimatyczną historię wsparły tradycyjne albańskie pieśni, wykonane prowizorycznie, acz scenicznie. Widzów zaskoczyło nietypowe zastosowanie wody oraz płynne przejścia z groteski do refleksji nad patologicznymi problemami. Dziewczyny nadały spektaklowi niesamowity słodko-gorzki wydźwięk.
Monika Płomin z Wejherowa przedstawiła monodram oparty na antycznym tekście Sofoklesa pt. Antygona. Spektakularnie ukazała konflikt tragiczny postaci i złamała charakterystyczną dla literatury klasycznej zasadę decorum. Doborem repertuaru wyróżniła się na tle występujących dziś grup.
Grupa Teatralna „Sól na butach” wystawiła spektakl – Aby ci o tym donieść – poruszający problematykę ludzkiej psychiki. Głównymi bohaterkami są cztery siedemdziesięcioletnie kobiety. Centralną płaszczyznę historii stanowią zmagania postaci ze swoim wewnętrznym „ja” oraz ze światem. Zagubione we własnej psychice bohaterki uzewnętrzniają się, zahaczając o tematykę katastroficzną, tragizm i rozdarcie wewnętrzne.
Monodram w wykonaniu osiemnastoletniej Julki Krzesińskiej podejmował ciężki temat śmierci drugiej osoby. Tym cięższy, że było to odejście matki. Minimalistyczna scenografia została dobrze ograna przez aktorkę, a światło współgrało z całością, co w efekcie dawało piękny, melancholijny obraz. Główna bohaterka znajdowała się w mieszkaniu po zmarłej matce, aby zabrać ostatnie rzeczy. Wspominała jej życie z matką i problemy które spotkały ją w momencie, w którym musiała sobie uświadomić, że najbliższa osoba w jej życiu odchodzi. To, co uświadomiła sobie po czasie, to fakt, że po zmarłej zostały jedynie materialne rzeczy i niewypowiedziane słowa. Ta piękna metafora życia przypomniała nam wszystkim, jak ważna jest każda chwila w życiu, ponieważ nigdy nie jesteśmy gotowi na odejście kogoś bliskiego. Przekaz ten dotarł do widzów, którzy opuszczali salę ze łzami wzruszenia w oczach.
Nie tylko w muzyce, ale i w teatrze ważny jest rytm. Prowadzący Mateusz Wróbel sprawił uczestnikom warsztatów nie lada trudność przez tzw. niszczące mózg ćwiczenia. Zaczęło się niepozornie, bo po prostu od rzucania sobie nawzajem piłeczki i mówienia różnych nazw zwierząt. Gdy jednak doszły do gry kolejne dwie piłki i nazwy kolorów, ciężko było utrzymać tempo. Na koniec wszyscy zgodnie zdarli gardło na tzw. samuraju i prawie zniszczyli podłogę, próbując wpasować się w podany przez Mateusza rytm.
Emisja głosu na czele z naszym WTOOPowym Gooroo – Michałem Stachowskim, to obowiązkowa pozycja na każdej edycji WTOOPY.
Na początku rozłożyliśmy mowę na czynniki, aby od podstaw zbadać nasz aparat mowy. Pierwszym zaskoczeniem, które zafundował nam Michał, był fakt, że głos ludzki jest niepowtarzalnym instrumentem, zakwalifikowanym do osobnej kategorii instrumentów. Na tym nie koniec zaskoczeń. Jak myślisz, że mówisz poprawnie, to te warsztaty uświadomią ci, że wcale tak nie jest i że wiele pracy wymaga kształtowanie poprawnej dykcji. Żeby pomóc nam to zrozumieć, Michał posłużył się samogłoskami, które po kolei powtarzaliśmy. Co nowego wiemy? Na przykład to, że mówienie szerokich samogłosek nie jest poprawne, a dźwięk powinien trafić tam, gdzie go wyślemy. Słyszeliście o samogłoskach pytajnych, filozoficznych, samobójczych, zniechęconych itd.? U Michała w zabawny sposób dowiedzieliśmy się, co to znaczy. Za pomocą mowy najczęściej wyrażamy siebie i swoje emocje, więc ważna jest systematyczna praca nad naszą wymową. Ułatwią nam to łamańce językowe w formie książeczki, które Michał rozdaje wszystkim uczestnikom na koniec zajęć.
A więc… A E I O U Y bracia i siostry ! <3
Tekst – podstawowe narzędzie pracy aktora. Ale co, kiedy pozbawiony jest on kontekstu? Podczas warsztatów prowadzonych przez studenta wrocławskiej AST – Olafa Staszkiewicza, poznaliśmy całkiem dla nas nowy sposób pracy z tekstem.
Każda z grup miała do stworzenia etiudę, której powstawanie odbywało się na trzech etapach. Najpierw zespół zapoznawał się z tekstem, następnie analizując go, szukał osobistych skojarzeń i dopiero na bazie tego, nie posługując się pierwotnym tekstem, improwizował etiudę. Jak szybko się okazało, indywidualnie stworzony kontekst dodaje efektowi końcowemu emocjonalnego wydźwięku i szczerości na scenie.
W tym roku warsztaty z podstaw tańca nowoczesnego poprowadził Kuba Walica – dyplomowany instruktor i choreograf. Indywidualne podejście do każdego uczestnika było jedną z wielu zalet tych zajęć. Uczestnicy podjęli na nich próbę przełamania własnych barier oraz nieśmiałości. Przyjazne nastawienie i otwartość ze strony Kuby na pewno ułatwiły to zadanie.
„Najpierw muzyka, rytm, potem taniec – poczuj to…” – taką radę można było usłyszeć od młodego choreografa.
Po co nam światło w teatrze?
Od tego pytania zaczęły się warsztaty z oświetlenia. Prowadziliśmy produktywną „burzę mózgów” i dochodziliśmy do ciekawych wniosków – na przykład takich, że celem światła jest widz, a nie aktor, a także tego, że nie potrzeba klasycznych reflektorów, aby stworzyć na scenie wszystko to, co chcemy.
Co więcej – możemy wykorzystać wszystkie źródła światła, takie jak latarka, świeczka, a nawet lodówka, aby stworzyć coś ciekawego i budującego scenę.
Doświadczyliśmy tego, jak ważną rolę gra oświetlenie, które jest jednocześnie rekwizytem i aktorem w naszym spektaklu. Najlepsze jest to, że możemy się nim bawić na wiele sposobów i jedynie nasza wyobraźnia ogranicza to, co możemy wyczarować za pomocą różnego rodzaju światła.
Wiele osób widziało wschód słońca, lecz czy ktoś zwrócił uwagę, jak wyglądają ludzie podczas tej chwili? Jak na scenie wykreować wschód słońca? Najlepiej przeprowadzić próbę na łące i przekonać się o tym samemu!
Ważne jest również oszczędzanie światła. Sami przekonaliśmy się, że mniejsze natężenie potrafi ukazać głębię sceny, a aktor będzie nadal wyraźnie widoczny. Czasami jest to lepsza opcja niż naświetlanie całej sceny.
To dużo informacji, ale forma dyskusji poprowadzona przez Tuśka pozwoliła nam wykreować własne wnioski i nagle luźna rozmowa przerodziła się w pełną cennych informacji lekcję.
Teatralne wariacje z Lublinem
Mało osób zdaje sobie sprawę z tego, jak ciężko prowadzi się warsztaty z improwizacji. W końcu nigdy nie wiadomo, co się może stać. Charyzmatycznym chłopakom z Lublina jednak się to udało. Okazuje się, że klasyczna gra we freeze’a, układanie koncertu dźwięków oceanu czy chociażby improwizacja z szukaniem wody na Marsie jest najlepszym sposobem, żeby rozruszać grupę i wprowadzić ich w świetny nastrój. Doskonałą puentą było zdjęcie całej grupy z głupimi minami na twarzy.
Na wczorajszą integrację przy ognisku przybył gość specjalny – aktorka Teatru Ludowego Iwona Sitkowska. Przedstawiła nam swój punkt widzenia na temat życia teatralnego. Jako absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie podzieliła się zbiorem doświadczeń, zdobytym dzięki instruktorom i licznym przygodom na deskach teatralnych. Uczestnicy mieli możliwość porozmawiania z aktorką, która chętnie odpowiadała nawet na najtrudniejsze pytania.
Kilka minut po 17:00 wszyscy uczestnicy ruszyli do Korzkwi na integrację. Zanim jednak spotkali się z gościem specjalnym, nasi NAJWSPANIALSI WOLONTARIUSZE postanowili umilić czas oczekiwania młodym. Jak się bawili? Zobaczcie sami 🙂
Wolontariusze zaczęli przybywać do Bazy. Jest już część Zduńskiej Woli i Lublina, Wejherowo. Jutro pozostali i Kraków, i Zabrze 
Pracy jeszcze sporo… w końcu… ups… 2.56 rano dobranoc…
A Gościem Specjalnym tegorocznej edycji krakowskiej WTOOPY będzie aktorka Iwona Sitkowska, którą na co dzień można oglądać na deskach Teatru Ludowego w Krakowie. Jest absolwentką Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. W 2006 roku otrzymała nagrodę za najlepszą rolę żeńską w filmie Barbórka w reżyserii Macieja Pieprzycy (z cyklu Święta polskie) podczas Festiwalu Filmów Telewizyjnych w Płowdiw.
Pozostały już tylko 24 godziny do oficjalnego rozpoczęcia XII Ogólnopolskich Spotkań Teatralnych WTOOPA Kraków 2018! Wszystkim WTOOPowiczom życzymy niezapomnianych chwil i ogromnej ilości wrażeń! Macie się czuć jak u siebie w domu!
- 3240 minut warsztatów
- 3455 kilometrów przejechały zespoły, żeby dotrzeć na WTOOPĘ
- 370 minut spektakli
- 122 uczestników
- 74 imiona
- 22,88 lat wynosi średnia wieku wszystkich uczestników
- 20 przyjezdnych wolontariuszy
- 13 grup teatralnych
- 13 placówek
- 12 spektakli
- 11 ośrodków
- 10 prowadzących warsztaty
- 7 województw reprezentowanych
- 7 Jakubów
- 6 rodzajów warsztatów
- 5 miast reprezentuje wolontariat
- 5 Julii
- 1 gość specjalny
- 1 cel przyświeca nam wszystkim
I, żeby był komplet, przedstawiamy ostatnich wolontariuszy. Tym razem trójka z Krakowa!
Hej, tutaj Natalia! Jestem osobą, która uwielbia tworzyć, jak i oglądać sztukę teatralną. Spełniam się również muzycznie, jednak bliżej mi do śpiewania niż posługiwania się jakimś instrumentem. W wolej chwili lubię odwiedzać kina studyjne i szukać tanich biletów lotniczych.
Tu Maja. Jestem młodą osobą z bujną osobowością, ale nie lubię nazywać siebie artystką. Make-up, rekwizyty, pomysły na moich zdjęciach to moja amatorska robota. Gram w serialu i spełniam się w teatrze. Piszę wiersze i chowam je do kieszeni. Maluję obrazy i brudzę nimi ściany. Jestem sobą i zakładam maski. To tak w skrócie.
Cześć! Nazywam się Jakub Cięciwa. Urodziłem się i wychowałem w Krakowie. Na co dzień jestem uczestnikiem zajęć w Młodzieżowym Domu Kultury im. A. Bursy, gdzie należę do Zespołu Teatralnego Sceny „i” oraz uczęszczam do XXI Liceum Ogólnokształcącego. Swoją przygodę z teatrem rozpocząłem 5 lat temu i od tego momentu jest on nieodłączną częścią mojego życia. Będzie to moja druga WTOOPA. Pierwsza tak mi się spodobała, że postanowiłem wziąć w niej udział ponownie, jednak tym razem jako wolontariusz.
Prognoza pogody na XII WTOOPĘ (średnia z pięciu prognoz):
- piątek – słonecznie 25,5°C
- sobota – słonecznie z przelotnymi opadami 27,3°C
- niedziela – słonecznie 28°C
- poniedziałek – zachmurzenie umiarkowane 27,5°C
Brzmi całkiem sympatycznie 🙂
I kolejna ekipa instruktorów, która na tegorocznej krakowskiej edycji WTOOPY prowadzi warsztaty z rytmu w teatrze!
Mateusz Wróbel
Aktor, animator kultury, filmowiec i fotograf. Na co dzień związany z Teatrem Figur Kraków i Małopolskim Instytutem Teatralnym. Wielokrotny uczestnik projektów z zakresu edukacji teatralnej w ramach programu Lato w Teatrze. Współtwórca Teatru Doraźnego z Ostrowca Świętokrzyskiego.
Jakub Kozakiewicz
Jestem aktorem w Teatrze „Doraźnym” w Ostrowcu Świętokrzyskim. Teatr jest dla mnie niezwykłą podróżą, jednak prawdziwa miłość to muzyka. Ukończyłem szkołę muzyczną w klasie fortepianu, gram również na gitarze, akordeonie czy kontrabasie. Zabawa rytmem prowadzi do wielu dróg, które podczas warsztatów, będziemy starali się wspólnie odkryć.
Konrad Dzik
Mam 18 lat i pochodzę z Ostrowca Świętokrzyskiego. Jestem członkiem Teatru „Doraźnego” od samego jego powstania. Uczęszczam obecnie do Szkoły Muzycznej II st. Muzyki Rozrywkowej i Jazzu do klasy o profilu skrzypiec. Będzie to moja czwarta WTOOPA.
Ostatnim uczestnikiem naszych krakowskich spotkań będzie Teatr „Akcja”. Jest to zespół teatralny, działający przy Młodzieżowym Domu Kultury w Inowrocławiu, który od wielu lat prowadzi Małgorzata Wojciechowska. Skupia młodych pasjonatów teatru, którzy podczas zajęć poznają tajniki i uroki sceny, a także przygotowują różnorodne spektakle.
Warsztaty z emisji głosu po raz 12 (sic! a może nawet sick?) poprowadzi Michał Stachowski, którego chyba nie trzeba nikomu zbytnio przedstawiać.
TEATR „PRAWIE LUCKI” (Wejherowo)
Teatr „Prawie Lucki” powstał w 1998 r. w najstarszym wejherowskim Liceum „Sobieskiego”, gdzie kontynuuje tradycje teatralne zapoczątkowane przez prof. Adama Luterka. Nazwa zespołu pochodzi od najbardziej utytułowanego członka zespołu – Lucjana Romanka, a że każdy z aktorów był „prawie” jak Lucjan, więc wszyscy są „prawie Luckowaci”. Grupa rekrutuje się z uczniów liceum i jego absolwentów, których łączy wspólna pasja i miłość do Tadeusza Różewicza. Tworzymy własne projekty, scenariusze, propagujemy polską dramaturgię. Bierzemy udział w przeglądach teatralnych i recytatorskich, organizujemy spotkania z poezją. Występujemy tam, gdzie chcemy być, albo tam, gdzie zostajemy zaproszeni. Na swoim koncie mamy wiele nagród, ale przecież ważniejsza jest możliwość grania na scenie i wspólne rozmowy w „Ciemni” – miejscu spotkań i prób. Od 2005 r. działamy także na scenie Wejherowskiego Centrum Kultury, które wspomaga nasze działania teatralne oraz wspólnie organizuje Ogólnopolski Przegląd Małych Form Teatralnych im. A. Luterka (OPMFT „Luterek”), Konferencje Literackie i Wiosenne Spotkania z Teatrem.
Pstryk, pstryk
Na pewno padnie pytanie: co wy, młodzi, wiecie o świecie, który ponoć jest zarezerwowany dla dorosłych. Kredyty, banki, agenci, inwigilacja to nie dla was! Dlaczego wchodzicie w świat dorosłych, zamiast opowiadać o sobie? Tylko, że nikt nie zauważa, że owa dorosłość dopada nas o wiele szybciej, niż działo się to w życiu naszych rodziców. Zamiast agentów z banku są pracodawcy naszych sezonowych prac, zamiast Naszej Twarzy jest Facebook, zamiast małżeństwa są inne związki. Samo życie. Przemysław Kazusek napisał tę sztukę „przeciw systemowi”, a my, niestety, tą cząstką systemu jesteśmy.
23 listopada 2017 roku zostało oficjalnie zarejestrowane Stowarzyszenie WTOOPA. Bardzo nas to cieszy, ponieważ wierzymy, że dzięki temu cała organizacja naszych przedsięwzięć stanie się o wiele łatwiejsza niż dotychczas. Ponadto będziemy mogli również starać się o różnego rodzaju dofinansowania, które pozwolą nam w przyszłości na obniżenie kosztów akredytacji oraz rozwijanie naszych nowych pomysłów.
Stowarzyszenie WTOOPA to instytucja o charakterze kulturalno-edukacyjnym, której działania skierowane są przede wszystkim do młodych ludzi, których wielką pasją jest teatr. Podstawowym celem Stowarzyszenia jest wspieranie, promowanie, organizowanie i generowanie szeroko pojętych działań kulturalnych (przede wszystkich teatralnych), zwłaszcza na rzecz dzieci i młodzieży, a także wspieranie dzieci i młodzieży oraz ich rodzin, znajdujących się w trudnej sytuacji życiowej.
Stowarzyszenie WTOOPA jest oficjalnym i głównym organizatorem Ogólnopolskich Spotkań Teatralnych WTOOPA.
TEATR „DORAŹNY” (Ostrowiec Świętokrzyski)
Teatr „Doraźny” to grupa młodych aktorów-amatorów, lubiąca eksperymentować z różnymi technikami teatru formy. Działa w Miejskim Centrum Kultury w Ostrowcu Świętokrzyskim pod opieką Urszuli Bilskiej jako Zespół Żywego Słowa. Grupa podczas letnich i zimowych warsztatów od trzech lat przygotowuje spektakle w reżyserii Mateusza Wróbla.
Dzień ósmy
Teatr „Doraźny” zaskoczy absurdem, niebanalnym humorem oraz niezwykłością formy. W spektaklu wykorzystano teksty Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Klimat etiud z Teatrzyku Zielona Gęś odtworzy technika animacji przedmiotu, elementów wokalnych oraz granej na żywo muzyki z użyciem wielu instrumentów.
Warsztaty z tańca poprowadzi Jakub Walica – tancerz, którego serce należy do tańca nowoczesnego, zwłaszcza hip-hop, house i New Age. Rozwija się u czołowych polskich i zagranicznych choreografów w wielu technikach. Od 2018 roku dyplomowany Instruktor i Choreograf Tańca Nowoczesnego. Reżyser spektaklu PIT. „B.I.C.H.” w Teatrze Nowym w Krakowie. Główne wartości, jakie stara się zaszczepić podczas nauki tańca, to oryginalność, ekspresja, energia i wrażliwość.
PAWEŁ STOLARSKI (Dzierżoniów)
Od 5 lat jestem aktywnym aktorem-amatorem w Teatrze „Kątem” w Dzierżoniowie. W tym roku kończę wrocławską SKIBĘ, czyli Zespół Szkół Animatorów Kultury, na kierunku Animacja Społeczności Lokalnych. Oprócz pasji do teatru od dość dawna „chwytam za pióro”.
Psychoza
Ten monodram jest moją pracą dyplomową. Scenariusz powstał przede wszystkim na podstawie Psychozy Roberta Blocha, a ja dorzuciłem nieco od siebie. Niewielki motel, straszliwa zbrodnia, mordercze jej skutki – nad wszystkim zaś górujące pytanie… pytanie o normalność. Co oznacza to słowo? Kto jest normalny, a kto nie? I co ważniejsze: kto ma prawo o tym decydować? Może jesteśmy tylko więźniami swego umysłu? Ofiarami własnych wyobrażeń, złudzeń. A może nakręcanymi zabawkami? Czy aby na pewno mamy kontrolę nad własnym życiem? Czy nasze życie jest NASZYM życiem? Proste pytania – trudne odpowiedzi. Historia jakich tysiące… człowiek jakich miliony. Winny czy nie?
Pragniemy również podziękować firmie Mobilis za pomoc w przewiezieniu WTOOPowiczów do Korzkwi w pierwszym dniu naszego teatralnego spotkania!
Czas na kolejnych wolontariuszy – tym razem ekipa z Lublina!
Nazywam się Kuba Wyszomirski, mieszkam w Lublinie i choć z teatrem do czynienia mam w zasadzie od dziecka, to zamiłowaniem do sztuki scenicznej zaraził mnie dopiero Teatr „Panopticum”, w którym działam od niespełna dwóch lat. Uwielbiam filmy, literaturę, muzykę i oczywiście doborowe towarzystwo (chociażby to WTOOPowe). Grywam na gitarze, trochę śpiewam, trochę tańczę, trochę piszę i ogólnie robię wszystkiego po troszeczku. Kocham ludzi szczerych, przyjaznych i przede wszystkim wyluzowanych.
To ja, Kuba Kalinowski. Mam 18 lat. W tym roku ukończyłem liceum, a na studia aktorskie wybieram się… do Londynu. Jestem członkiem Teatru „Panopticum” w Lublinie. Interesuję się teatrem, muzyką, sportem oraz podróżami.
Pragniemy bardzo serdecznie podziękować pracowni sitodruku Serimax, dzięki której możemy się cieszyć tak fantastycznymi koszulkami!
TEATR „AGRAFKA” (Chełmno)
Teatr „Agrafka” istnieje od 6 lat. W tym czasie tworzył spektakle, happeningi, zdobywał nagrody, dorastał i dojrzewał. Teatr dojrzewał, a aktorzy dorastali i tym sposobem mamy same pełnoletnie Agrafki w zespole. 5 Agrawek i 2 Agrafków spina teatr w niemal rodzinnej atmosferze, tworząc zgraną ekipę z „Matką” na czele, czyli swoją instruktorką.
Epopeja
Epopeja ma być wielkim dziełem. Filmem na najwyższym poziomie. Do tego przedsięwzięcia zostaje zaproszona najlepsza pani reżyser. Wydaje się, że powstanie wielkie dzieło… i pewnie by tak było, gdyby nie pewne delikatne naciski ze strony władzy. Jak bardzo delikatne i jaki będą miały wpływ na kształt filmu? To wszystko należy sprawdzić, oglądając nasz spektakl.
Wolontariat na edycję krakowską dopisał w tym roku jak nigdy. Przedstawiamy Wam kolejną dwójkę, która przybędzie do nas ze Zduńskiej Woli.
Cześć! Tu Kasia Borkowska, pasjonatka sztuki – rysunku, fotografii, a od niedawna również tatuaży. Teatrem zainteresowałam się kilka lat temu, przyłączając się do amatorskiej grupy teatralnej w Zduńskiej Woli. Ten krok sprawił, że przełamałam swoją nieśmiałość, poznałam świetnych ludzi i przeżyłam moc niezapomnianych chwil. Po raz kolejny, nie przez scenę i światła reflektorów, ale przez aparat fotograficzny, będę miała szczęście WTOOPić – tym razem w Krakowie. Liczę, że znów stworzymy piękne wydarzenie, a ja przyczynię się do tego, że wspomnienia pozostaną na dłużej. Do zobaczenia wkrótce!
Cześć, wszystkim. Jestem Maciek Kalinowski, będę miał szczęście być na WTOOPIE po raz piąty, ale pierwszy raz we WTOOPowym mateczniku. Uwielbiam te spotkania, ponieważ takich ludzi oraz takiej atmosfery w Polsce można ze świecą szukać. Teatrem zafascynowany jestem od zawsze i działam w tym kierunku od 7 lat. Pracuję w branży OZE. Podczas WTOOPY postaram się pomóc Tuśkowi i Grześkowi pokazać wszystkie spektakle w jak najlepszym świetle, czyli zasilę ekipę techniczną! Pozdrawiam wszystkich i do zobaczenia!
Koniecznie zabierzcie ze sobą wygodne ubrania na warsztaty!
„INOWROCŁAWSKI TEATR OTWARTY” (Inowrocław)
Julia Krzesińska występuje w ITO od trzech lat, współtworząc sukces grupy, m.in. zajmując I miejsce za spektakl Pustostan na Konfrontacjach Artystycznych Regionu w Toruniu w 2017 r. Tym razem zdecydowała się na trudną sztukę monodramu.
Rzeczy i słowa
Rzeczy i słowa to monodram, który powstał w oparciu o nagrodzony Paszportem Polityki tekst Marcina Wichy Rzeczy, których nie wyrzuciłem. Elżbieta Piniewska, która przełożyła język prozy na język teatru, spróbowała odpowiedzieć wraz z Julką na pytanie, jak poradzić sobie ze śmiercią bliskiej osoby.
A oto sylwetki trzech osób, które poprowadzą i zarejestrują warsztaty z etiud teatralnych, na których będziecie mogli poluzować wodze fantazji i nauczyć się współpracować z nowo poznanymi ludźmi.
Emil Janczak
Nadchodząca WTOOPA będzie moją trzecią. Ta cudowna przygoda zaczęła się w… Krakowie, a jej genialna kontynuacja to Zduńska Wola. Zbyt mały mam zasób słownictwa, żeby opisać emocje, które wywołuje we mnie ten festiwal. Na pewno nie mogę się doczekać kolejnej wizyty w Krakowie. Tym razem wystąpię tam w roli prowadzącego warsztaty wraz z moimi kolegami z Lublina. W Zduńskiej Woli zapowiadaliśmy spektakle, a teraz czeka nas jeszcze bardziej odpowiedzialne zadanie. Mam nadzieje, że odpowiednio się z niego wywiążemy i uda się nam podzielić z Wami naszą wiedzą i podejściem do sztuki teatru. Jestem szczęśliwy, że znów będę mógł gościć w stolicy WTOOPY, Krakowie!
Jakub Oszust
Mam 21 lat. Studiuję Produkcję Medialną na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, ale poza studiami robię masę innych rzeczy. Od 5 lat gram w lubelskim Teatrze „Panopticum” w oraz biorę udział w różnych teatralnych projektach. Ponad 10 lat tańczę. Bardzo lubię pracę z wideo czy muzyką. Często podróżuję, bo nie lubię siedzieć w domu. Marzy mi się robić w życiu to, co kocham, a że kocham WTOOPĘ i wszystko, co z nią związane, pełen energii wybieram się do Krakowa.
Grzegorz Popiołek
Cześć! Nazywam się Grzegorz Popiołek i jestem z Lublina. Właśnie w tym mieście znajduje się mój kochany Teatr „Panopticum”, którego jestem członkiem. Związany jestem z teatrem mniej więcej od 4-5 lat i to jest największa z moich miłości. Na drugim miejscu znajduje się muzyka i poezja śpiewana. To będzie moja druga WTOOPA i mam nadzieję, że znowu pozyskam tyle miłości jak na pierwszej mojej WTOOPIE. Czekam z niecierpliwością kochani na spotkanie z Wami i przyjaciółmi z poprzedniej edycji. I liczę na niesamowite przeżycia teatralne. Do zobaczenia!!!
MONIKA PŁOMIN (Wejherowo)
Monika Płomin – była członkini Teatru „Prawie Lucki” po studiach powraca na teatru łono, aby przenieść swą duszę utęsknioną do tego, co było jej pasją. Specjalizuje się w monodramach. Na swoim koncie ma kilka nagród, ale najcenniejszą jest dla niej Nagroda Główna, jaką otrzymała na VII Ogólnopolskim Przeglądzie Małych Form Teatralnych im. A. Luterka w 2013 r. za spektakl Bazarówa.
A ja wciąż jeszcze nie wiem
W przedstawieniu A ja wciąż jeszcze nie wiem wciela się w postać antycznej Antygony, która jednak nie przypomina heroicznej bohaterki tragedii Sofoklesa – nie wierzy w sens praw moralnych, nie dostrzega granicy między dobrem i złem, wątpi w bogów i w ludzi, ale musi podporządkować się woli Kreona.
Czas najwyższy, żebyśmy ujawnili kolejna grupę wolontariuszy – tym razem z Zabrza! Cała szalona siódemka to członkowie Teatru „Nieoetykietkowani”!
Cześć! Jestem Ola i od 8 lat działam w Teatrze „Nieoetykietkowani”. Co więcej? Tańcuję i reprezentuję streetdance’ową ekipę METRO. Jestem otwarta i pełna optymizmu. Mam nadzieję, że zarażę Was swoją pozytywną energią. WTOOPowego bakcyla złapałam w Bielsku-Białej. To będzie moja trzecia WTOOPA. Do zobaczenia!
Elo, elo, jestem Tatiana. Z Zabrza. Mówią na mnie Tania (bez skojarzeń plz). Należę do Teatru „Nieoetykietkowani”. Chodzę do Ogólnokształcącej Szkoły Sztuk Pięknych w Zabrzu. Jeszcze dodatkowo z takich artystycznych zainteresowań to oczywiście teatr i taniec. To będzie moja trzecia WTOOPA, ale po raz pierwszy jako wolontariuszka. Ogólnie to uwielbiam WTOOPĘ.
Rafał Dubel na co dzień studiuje na Politechnice Śląskiej i uczestniczy w życiu Teatru „Nieoetykietkowani” z Zabrza. Jest na trzecim roku makrokierunku – nic ciekawego, jak sam mówi. Z tych może nieco ciekawszych rzeczy to należy do organizacji studenckiej BEST i do Samorządu Studenckiego. Coś tam mówi po angiesku i chyba minimalnie po hiszpańsku. Z tego, co sam twierdzi – poza teatrem interesuje się też kinem, ale kto go tam wie. Podobno chciałby nawet z tym kinem wiązać swoją przyszłość w jakiś tam sposób… Całkiem zabawne. Kiedyś też biegał, ale ślady po tym są już raczej obecnie nieszczególnie zauważalne. Oficjalnie twierdzi, że coś tam sobie sam dla siebie ćwiczy – czyli każdy wie, jak to jest. Ni mniej, ni więcej fakty są takie: brunet, 176 cm wzrostu, waga w normie, rozmiar buta 43, lat 21, typ urody ciężki do sprecyzowania. Oczywiście postanowił załączyć zdjęcie, na którym go do końca nie widać, bo jak sam twierdzi, wyszedł na nim najprzystępniej – typowe.
Cześć wszystkim! Nazywam się Adam Wojciechowski. Należę do Teatru „Nieoetykietkowani” w Zabrzu. Zakochałem się w teatrze w wieku 12 lat i ta miłość została na dłużej. Oprócz tego uwielbiam ludzi, podróże (przede wszystkim autostopem) oraz język francuski i wszystko co francuskie. Jestem otwarty, zwariowany i właśnie to cenię u ludzi! W wolnym czasie pracuję, udzielam korepetycji, czytam książki i oglądam wywiady. Na WTOOPIE będę już czwarty raz i mam nadzieję, że ponownie przeżyję niesamowitą przygodę!
Dzień dobry, jestem Maks i pochodzę z Teatru „Nieoetykietkowani” z Zabrza. Obcuję z teatrem od bajtla. Czuje się dobrze z aparatem w ręku oraz tracę dużo czasu na dobre kino. Stanę na wysokości zadania, aby ta WTOOPA pozostała w waszych serduszkach na dłuuugooo. Do zobaczenia niebawem!
Hejka! Mam na imię Dominik, ale mówcie mi Dusiek. Swoją przygodę z teatrem zacząłem trzy lata temu wraz z Teatrem „Nieoetykietkowani”. Mieszkam w Zabrzu i tam uczę się w technikum na profilu grafik komputerowy. Pochodzę z małej miejscowości – Grybów (w Małopolsce). Grafika jest moim planem B, ponieważ mam zamiar zdawać do AST. Na pierwszej WTOOPIE byłem rok temu w Bielsku-Białej, ale dopiero po edycji w Zduńskiej Woli zdecydowałem się na wolontariat. Mam nadzieje, że ta WTOOPA będzie równie, albo nawet bardziej emocjonująca. Do zobaczenia wkrótce.
Nazywam się Filip i kocham teatr. A moją drugą wielką miłością jest botanika. Jestem też trochę szalony.
Od I WTOOPY towarzyszy nam jako sponsor Espresso Service. Dzięki niemu właśnie możemy bez ograniczeń pić absolutnie cudowną kawę w trakcie całych teatralnych spotkań. Pragniemy za to bardzo podziękować!
GRUPA TEATRALNA „SÓL NA BUTACH” (Zabrze)
Zespół działa od września 2017 roku, a jego założenie wynikało z potrzeby stworzenia spektaklu kameralnego, poruszającego istotne problemy współczesnego świata. W skład grupy wchodzą osoby z wieloletnim doświadczeniem scenicznym, dla których teatr to nie tylko pasja, ale też możliwość wyrażenia samych siebie.
Aby ci o tym donieść
Aby ci o tym donieść to historia czterech kobiet, które łączy pozornie niewiele. Spektakl stopniowo odkrywa prawdę o każdej z nich, jednocześnie pokazując złożoność ich życiowych doświadczeń. Sztuka jest też próbą opisu współczesnego świata z perspektywy mediów, które nachalnie karmią nas informacjami o wszystkim, co najgorsze.
Poznajcie osobę, która zadba o to, byście na krakowskiej edycji WTOOPY poczuli wszystkie mięśnie i nie tylko.
Olaf Staszkiewicz – student wrocławskiej Akademii Sztuk Teatralnych. Związany z teatrem amatorskim od 14. roku życia. Absolwent Lart Studio. Miłośnik realizmu teatralnego, poszukiwacz połączeń między teatrem a naturą. Jego ulubioną formą jest wiersz. W wolnych chwilach łączy pasję teatralną z podróżami, gdyż – jak twierdzi – kształcą one ludzi wykształconych. Cierpi na chroniczne niewyspanie, co załatwia mu nieco dłuższą dobę niż ludziom naokoło. Urodził się jednak o wiele lat za późno, by czynić starania o rolę w „Taksówkarzu”.
GRUPA TEATRALNA „APROPO” (Kazimierza Wielka)
Amatorska Grupa Teatralna „Apropo” w 2018 roku obchodzi 10-lecie istnienia. Została założona przez Ewę Wiejachę, która do dziś czuwa nad rozwojem zespołu. Grupa od początku działa przy Kazimierskim Ośrodku Kultury. Do „Apropo” w wyniku castingów trafiają młodzi, zdolni ludzie, których pasją jest teatr.
Mocarz
Autorski scenariusz spektaklu oparty jest na sztuce Pif, paf, jesteś trupem Williama Mastrosimone. Głównym bohaterem spektaklu Mocarza jest Igor, nieśmiały, sfrustrowany nastolatek, z obniżonym poczuciem wartości. Tytułowym „mocarzem” staje się po zażyciu dopalaczy, które dają mu pozorną siłę. Fascynacja bronią, odtrącenie przez dziewczynę, wyśmiewanie przez rówieśników, brak porozumienia z rodzicami, wreszcie zażywanie dopalaczy doprowadzają do tragedii: postanawia wyładować swoją agresję na rówieśnikach i sięga po broń, aby udowodnić, że jest KIMŚ – tytułowym MOCARZEM.
Mam na imię Michalina i byłam już na 4 WTOOPACH. Od sześciu lat (z roczną przerwą) gram w krakowskim Zespole Teatralnym „Studio T”, który kocham całym sercem. Lubię oglądać słabe filmy i rysować. Moje ulubione zwierzęta to koty, a z książek preferuję biografie. Nałogowo oglądam kreskówki i marzę o zrobieniu jednej. Moim ulubionym spektaklem jest „nie-boska komedia. WSZYSTKO POWIEM BOGU!” w krakowskim Starym Teatrze, na której byłam jedyne 9 razy i polecam każdemu, kto był, aby zobaczył raz jeszcze, a temu, kto nie był, aby zobaczył.
Jestem Maciek, mam 19 lat. Mieszkam w Krakowie i tutaj się urodziłem. Nie mogę się doczekać poznania mnóstwa nowych przyjaznych mordeczek. Lubię sport i wysiłek fizyczny, debaty i dyskusje różnego typu, basic stuff jak książki, seriale, filmy itd. Laicko poezję i teatr, ale to bardziej zainteresowania niż wielka miłość.
Mam na imię Hania, uczę się w Krakowie, gdzie gram w amatorskiej Grupie Teatralnej „Proscenium”, działającej przy VI Liceum Ogólnokształcącym. Przez chwilę byłam wokalistką zespołu Coda. Uwielbiam poznawać nowych ludzi, dzielić się swoimi przeżyciami, emocjami i przemyśleniami. W wolnych chwilach gram na gitarze, śpiewam, oglądam filmy i spotykam się z przyjaciółmi.
Hej, jestem Mikołaj. WTOOPA jest dla mnie jeszcze ciągle nowością, chociaż byłem już na bielskiej edycji. Jestem przekonany, że w Krakowie też będzie fajnie. Let’s enjoy WTOOPA again!
Pragniemy również serdecznie podziękować sponsorowi tegorocznej krakowskiej WTOOPY, czyli Restauracji „Balaton”, mieszczącej się przy ulicy Grodzkiej 37, do odwiedzenia której gorąco zachęcamy!
TEATR „TUP” (Tarnów)
Szymon Szczęch od sześciu lat jest członkiem Teatru „Tup” z Tarnowa, a teatrem jednego aktora zajmuje się od czterech lat.
bLʉMqʉ
bLʉMqʉ jest trzecim autorskim monodramem Szymona. Spektakl opowiada o jasnych i ciemnych stronach życia Antka. Wszytko to ukazane jest z perspektywy jego indywidualnego sposobu odbioru świata.
Wojciech Włodarski, czyli po prostu Tusiek, urodził się w 1985 roku w Krakowie. Jest prawdziwą WTOOPową „złotą rączką”. Jest także stuprocentowym optymistą, który uwielbia udzielać się społecznie i od kilkunastu lat jest silnie związany z harcerstwem. Choć mieszka obecnie w Krakowie, to mentalnie jest góralem, który uwielbia chodzić po górach. Bardzo szybko się opala na brąz. Lubi również pływać pod wodą. Patrząc na niego, wydawałoby się, że potrafi niemalże wszystko, jednak ma pewien słaby punkt, a mianowicie jest fatalnym kucharzem! Tego niezwykle miłego i pomocnego człowieka poznacie już wkrótce na WTOOPIE, na której jak co roku, oprócz tego, iż będzie zajmował się obsługą techniczną wszystkich spektakli, będzie również prowadził warsztaty oświetleniowe.
Dzisiaj czas na prezentację naszej piątki wolontariuszy ze Zduńskiej Woli – część to starzy WTOOPowi wyjadacze, a część to świeżo WTOOPieni 🙂 A oto i oni:
Hej! Z tej strony Maja – miłośniczka teatru, dobrego jedzenia i nowych wyzwań. Będzie to moja piąta WTOOPA i mogę wam zagwarantować, że i tym razem będzie to niezapomniane przeżycie. Mam nadzieję spotkać wielu wartościowych ludzi i po raz kolejny przekonać się, że magia teatru nigdy nie przeminie. Do zobaczenia w Krakowie Misie!
Siemanko! Jestem Kacper i będę na WTOOPIE po raz trzeci jako wolontariusz. Pochodzę z małej miejscowości, położonej w województwie łódzkim niedaleko Zduńskiej Woli. Chodzę do technikum o profilu informatycznym w Zduńskiej Woli I to właśnie z informatyką wiążę swoją zawodową przyszłość, ale sercem jestem związany z historią. Kocham czytać książki o tematyce fantastycznej, kryminalnej, ale sięgam też po horrory Kinga. Nie wyobrażam sobie także dnia bez słuchania muzyki, zwłaszcza rocka i metalu. Mam nadzieję, że będzie tak cudownie jak na poprzednich edycjach!
Siemano! Jestem Jachu i jak wy jestem zakochany w teatrze. Sam kiedyś byłem aktorem, ale z pewnych względów musiałem z tego niestety zrezygnować. Jestem wielkim fanem rapu newschool i oldschool – to coś, co kocham! W chwili kiedy piszę te słowa, jadę właśnie na koncert jednego z najsławniejszych raperów w Polsce, czyli O.S.T.R. WTOOPA w Krakowie nie będzie moją pierwszą, bo byłem już chyba na PIĘCIU! Na mojej pierwszej WTOOPIE się w niej zakochałem i mam nadzieję, że z ludźmi, którzy przyjadą do Krakowa stanie się to samo!
Siemka, jestem Kuba, a znajomi mówią mi Gwiazda. Jestem z Wałbrzycha. Gram w Teatrze “Face To Face”, interesuję się teatrem, sportem oraz MMA, a w wolnej chwili lubię wyjść na imprezę lub gdzieś ze znajomymi. Uwielbiam słuchać muzyki, montować filmy i tworzyć grafiki. WTOOPĄ zaraziłem się na X edycji w Zduńskiej Woli, dlatego teraz jadę jako wolontariusz do Krakowa. Mam nadzieję, że przeżyjemy razem wiele świetnych chwil na XII WTOOPIE!
Kacper Rychlik również przyjedzie do nas ze Zduńskiej Woli, a na WTOOPIE wolontariuszem będzie po raz trzeci. Jego pasją życia są motocykle i wszystko z nimi związane. Jest bardzo otwartym i wyluzowanym – jak cała WTOOPA – człowiekiem. Pomocny, nieprawdopodobnie serdeczny i zawsze uśmiechnięty.
TEATR „NA ROGU” (Świecie)
To drugi sezon działania zespołu i druga premiera. Pierwszym spektaklem była baśń O Rycerzu Pryszczycerzu i Królewnie Pięknotce Marty Guśniowskiej. Teatr „Na Rogu” obecnie jest bardzo kobiecy! 14 pięknych, utalentowanych dziewcząt i jedna instruktorka, co daje łącznie 15-osobowe gwarantowane zamieszanie!
Ja, Janko Muzykant?
Ja, Janko Muzykant? – to spektakl o marzeniach każdego z nas, zamkniętych w jednym przypadku. W jednej historii, jednego dziecka…, a każdy może być tym jednym przypadkiem…
A w pierwszy dzień wszyscy WTOOPowicze wyjeżdżają do Korzkwi do harcerskiego Ośrodka Wypoczynkowo-Szkoleniowego, gdzie nastąpi oficjalne rozpoczęcie XII WTOOPY w cudownych plenerach u stóp XIV-wiecznego zamku. Tam dowiemy się czegoś więcej o WTOOPIE, tam spotkamy się z Gościem Specjalnym, tam też zjemy kolację, a potem będziemy się bawić i cudownie integrować.
GRUPA TEATRALNA „ATELIER” (Zabrze)
Grupa Teatralna „Atelier” dzięki wypracowanemu przez lata specyficznemu stylowi stała się w ciągu ostatniej dekady znaczącym i rozpoznawalnym punktem na teatralnej mapie Zabrza. Ma na swoim koncie wiele spektakli zdobywających Grand Prix oraz pierwsze miejsca w festiwalach na szczeblu miejskim i regionalnym. Oprócz działalności o charakterze konkursowym, zespół przez wiele lat podejmował działania na rzecz aktywacji środowiska lokalnego, do których należały coroczne prezentacje spektakli dla szkół, udział w cyklicznych imprezach, organizowanych przez placówkę oraz inne instytucje miejskie. Obecnie zadania te przejęły młodsze grupy teatralne. Kolejnym, równie istotnym założeniem grupy jest animacja amatorskiego ruchu teatralnego na Śląsku. Do najważniejszych osiągnięć tego typu należy coroczna organizacja Wojewódzkiego Amatorskiego Festiwalu Teatralnego OHO, którego szósta edycja odbędzie się w czerwcu 2018 roku.
Plama
Plama to zdecydowanie kobieca, choć absolutnie nie tylko dla kobiet i wyłącznie o nich opowieść o albańskiej codzienności. Ukazana z perspektywy młodej dziewczyny, dramatyczna i zarazem ironiczna historia wkraczania w kobiecość. Kilka luźno ze sobą powiązanych epizodów, ukazujących zderzenie z rzeczywistością przenikniętą kulturowymi stereotypami i specyficzną wizją płci. Ale to, co naprawdę skusiło nas do tej opowieści, to nie jedynie jej osobisty i nieco oniryczny charakter, ale świadomość, że nie dotyczy ona wyłącznie Albanii.
Zaczynamy prezentację wolontariatu na krakowską edycję WTOOPY od Aleksandra Buchowieckiego z Zielonej Góry.
Kolejny raz uczestnicy krakowskiej WTOOPY spędzą trzy upojne noce w hostelu Good Bye Lenin Revolution, który znajduje się przy ulicy Dolnych Młynów 9. Stąd wszędzie macie blisko. WTOOPowicze zostaną zakwaterowani w 4-, 6-, 8- i 12-osobowych pokojach. Tam będziecie zajadać się śniadankami z samego rana, żeby nabrać sił przed warsztatami. A wieczorami albo nocami… Może tego lepiej nie wiedzieć…
Składamy w tym miejscu serdeczne podziękowania Hostelowi Good Bye Lenin Revolution, który znowu występuje w charakterze sponsora naszej WTOOPY!
TEATR „TRUPA” (Lubartów)
Teatr „Trupa” powstał ponad 20 lat temu. W aktualnym składzie zespołu są zarówno młodzi aktorzy, którzy pracowali w teatrze kilka lat, jak i ci, którzy dopiero rozpoczęli swoją przygodę z teatrem. Zespół jest laureatem festiwali i konkursów na szczeblu wojewódzkim i ogólnopolskim, m.in. inowrocławskiej Arlekinady i lubelskich Zwierciadeł.
Ich troje
Spektakl Ich troje powstał w oparciu o tragifarsę izraelskiego pisarza i dramaturga Hanocha Levina. Opowiada o skomplikowanych relacjach między dwoma przyjaciółmi, kiedy w ich życie wkracza kobieta. Levin w mistrzowski sposób, pod płaszczykiem zwykłej historii, porusza tak uniwersalne tematy jak samotność i alienacja człowieka, czerpanie satysfakcji z poniżania słabszych, walka o władzę i dominację, potrzeba miłości. Przez swój charakterystyczny, nieco ironiczny i prześmiewczy język obnaża i piętnuje ukryte przywary człowieka, a jednocześnie nadaje im „swojski” i zrozumiały w każdej szerokości geograficznej rys.
Na WTOOPIE gości po raz trzeci!
O nas, czyli o pomysłodawcach i założycielach WTOOPY, słów kilka. Nazwaliśmy siebie kiedyś Bazą i jakoś tak już pozostało. Baza to grupa teatralnych, choć nie tylko, zapaleńców, którzy poznali się przed laty (12 lat minęło) w teatrze i teatr ich połączył. Przygotowując I Ogólnopolskie Spotkania Teatralne „WTOOPA” Kraków 2013, towarzyszyło im głębokie przekonanie, że wspólnie uda się stworzyć coś wyjątkowego. Imprezę, na którą z radością będą przyjeżdżać amatorskie zespoły teatralne z całej Polski. Ideę, która z czasem rozprzestrzeni się na całą Polskę…
„Ojcami założycielami” WTOOPY są: Michał Stachowski, Wojciech Włodarski (Tusiek) oraz Michał Graffstein (Grafi).
Pierwszy od organizacji i strony artystycznej, drugi od kwestii technicznych i logistycznych, a trzeci od projektów graficznych, strony internetowej i zdjęć.
Organizatorem oraz gospodarzem krakowskiej edycji WTOOPY jest już po raz czwarty Centrum Młodzieży im. dr. Henryka Jordana w Krakowie, działające w samym sercu teatralnego Krakowa przy ulicy Krupniczej 38. Stąd blisko do Teatru „Groteska”, Teatru „Bagatela” czy Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej.
Centrum Młodzieży to największy młodzieżowy dom kultury w Małopolsce, który działa od 1952 roku. Obecnie działa w nim ponad 250 grup zajęciowych, zrzeszających blisko 3000 uczestników.
W Centrum Młodzieży właśnie odbędą się wszystkie warsztaty oraz prezentacje spektakli. Żeby dotrzeć tu rano na warsztaty, będziecie musieli pokonać 240 metrów od Waszego hostelu Good Bye Lenin Revolution. A dla tych, którzy po omówieniach nie będą mieli dość, informacja, że z Centrum Młodzieży na Rynek Główny jest dokładnie 900 metrów.
Jesteśmy przekonani, że w tych gościnnych progach Centrum Młodzieży poczujecie się jak u siebie w domu!
Z nieskrywaną radością rozpoczynamy nasze tradycyjne odliczanie do kolejnej – szóstej już – krakowskiej edycji WTOOPY. Tak więc XII Ogólnopolskie Spotkania Teatralne WTOOPA Kraków 2018 rozpoczynają się za 30 dni!
A teraz oficjalnie prezentujemy logo tegorocznej krakowskiej edycji WTOOPY, która rusza 15 czerwca 2018 roku!
Jeszcze nie stworzyliśmy naszego tegorocznego logo, a już startujemy z przygotowaniami do szóstej edycji krakowskiej WTOOPY. Odbędzie się ona w dniach 15-18 czerwca 2018 roku (sic!). UWAGA! W tym roku wyjątkowo w Krakowie zaczynamy nasze Spotkania Teatralne w piątek, a kończymy w poniedziałek! Ale mamy nadzieję, że będzie znów fantastycznie, a Wy będziecie szczęśliwi i spędzicie z nami cudowny czas!
